"... اگر غرض یا مرض بتواند خود را در جامه مقدس روحانی پنهان کند و از آن پایگاه به جانب ما، تیر بدترین اتهامها و دروغپردازیهای تحریکآمیز را پرتاپ کند و حتی شرف ما و عشق و ایمان ما و اساسیترین مقدسات ما را نیز آماج گیرد، ما به حرمت روحانیت و برای جلوگیری از سوء استفاده دشمن از این اختلاف، در برابر آن، مقابله نخواهیم کرد و حتی به تبرئه خود نخواهیم پرداخت، چه، حرمت جامعه روحانی را بر حرمت خویش مقدم می داریم، زیرا پاسداری از آن، نه تنها بر همه معتقدان به مذهب، بلکه برای همه روشنفکران آگاه و مسئولی که در برابر هجوم فرهنگ استعماری میایستند، به عنوان تنها پایگاهی که، هم از نظر طبقاتی، بر متن توده مردم استوار است و در ارتباط، و هم از نظر فرهنگی، هنوز استعمار فرهنگی نتوانسته است آن را تسخیر کند، یک تعهد اجتماعی و وظیفه فکری است..."
مجموعه آثار ۳۴ / نامهها / ص ۹۱
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
ویرایش : ۰ بار / شروین/ صفحه نامشخص