[shervin]

دوستان گرامی!
جهت تهیه آرشیوی برای دسته‌بندی موضوعی اندیشه‌های شریعتی، جملات شریعتی درباره کویر را با ذکر شماره مجموعه آثار و صفحه مربوطه، در این بخش وارد نمائید.

ــــــــــــــــــــــــــــــ

[shandell]

"... مگر نه فريب سراب در کويري که هيج جانم آبي، جاي پاي جويباري، بستر متروک چشمه‌ساري هم نيست، مسافر تشنه را تواني مي‌بخشد و به زانوان خسته‌اش نيرويي تازه مي‌آورد ؟من، در اين کوير سوخته‌اي که همچون سايه موهومي از دور مينمايم که راهي نامعلوم در پيش دارد و چشم در چشم افق دوخته و خسته و مجروح راه ميپيمايد، به فريب سرابي نيز نيازمندم، به چنين اميدهايي نيز محتاجم، اگر اينها هم نباشند مي‌افتم، هنوز نمي‌خواهم بيفتم، هنوز مي‌خواهم بروم، مي‌دانم به آبي و آبادي‌يي نخواهم رسيد، مي‌دانم که خواهم افتاد و در کنار راهي در اين کويرتافته پهناور و غريب که در آن جز صداي نفسهايم را که بسختي از حلقومم بيرون مي‌کشم و جز کوبه نبضهايم را که بخشم بر شقيقه‌هايم، بر قفس استخواني سينه‌ام مي‌زند نميشنوم..."

مجموعه آثار ۳۳ / گفتگوهای تنهایی / ص ۳۷۱
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

[shandell]

"... در کوير سوزنده خشک کننده بي‌آب و بي‌باران و بي‌باغبان روييدن و برگ و بار افشاندن چيزي است که بر طبيعت افزايشي است وگرنه در باغ و آبادي شمال و جنگل‌هاي کرانه ساحل که هر چوب خشکي، ريشه پوسيده‌اي، علف لاغر بز جويده‌اي ريشه مي‌بندد و تنه مي‌گيرد و هيکلي مي‌شود، نره خري..."

مجموعه آثار ۳۳ / گفتگوهای تنهایی / ص ۶۹۲
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

[shandell]

"... در کوير ادعاي پيغمبري کرده‌ايد روشن نشد! ... اين‌ها که تازگي درباره کوير، مرتکب نقد شده‌اند مي‌دانيد چه تيپهايي هستند ؟ غالباً شبه‌مقدس‌هايي هستند که تمام جهان‌بيني‌شان «بيت‌الخلاء» است و اساس علوم و معارف و احکام اسلامي‌شان، آداب طهارت و نجاست! اين‌ها وقتي با چنين بينش و ذوق و ذائقه‌اي که بخصوص با عقده‌هاي چرکين کينه و تعصب و حسد و غرض و... چيزهاي ديگر... نيز مخلوط است، اسم کوير را مي‌برند، مو بر اندام آدم سيخ مي‌شود، مثل اين است که جاروي تر و سردي به پشتت بزنند! چندش‌آور است..."

مجموعه آثار ۳۳ / گفتگوهای تنهایی / ص ۱۰۳۳
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

[shandell]

"... اگر بخواهيد پنج اثر از ميان آثار خودتان انتخاب کنيد، کدام‌ها خواهند بود ؟ - براي کي ؟ و براي چي ؟ انتخاب کنم ؟ - براي خودتان. - براي کدام «خود»م ؟ دلم ؟ دماغم ؟ از نظر ادبي ؟ اعتقادي ؟ علمي ؟ مقيد بودن ؟ موفق بودن ؟ يا زيبا بودن ؟ - بطور کلي، آنچه را شما، پيش خود، عالي‌ترين آثاري ميشماريد که در زندگي معنوي خود آفريده‌ايد و آخرين حدي است که قدرت فکري و قلمي شما مي‌توانسته است تجلي کند. - بي‌ترديد، اين‌ها همان آثاري است که نتوانسته‌ام بنويسم. - براي چه ؟ - براي که! - از ميان آثاري که نوشته‌ايد، کدام‌هايند ؟ - بي‌ترديد، همانها که چاپ نکرده‌ام - براي چه ؟ - براي که! - از ميان آثاري که چاپ کرده‌ايد ؟ - خواهش مي‌کنم سئوال ديگري را مطرح کنيد - سئوال را طور ديگري مطرح مي‌کنم: «اگر از ميان همين کتابهايي که از شما در دست داريم، دو کتاب را بخواهيد انتخاب کنيد» ؟ - براي خودم: «کوير» را، و براي مردم: درس‌هاي 1 و 2 «اسلام‌شناسي» را. - چرا «خود» را و «مردم» را تفکيک مي‌کنيد ؟ - «مردم» همه ناچار نيستند «آبادي» را ترک کنند و سر به برهوت وحشت و حيرت کوير بگذارند. بايد با مردم صميمي و صادق بود و از هم آغاز صاف و پوست‌کنده گفت که: «راه نيست، بي‌سويي حيرت است و سرزمين مصيبت و آتش و عطش! طوفان‌خيز و بي‌اميد و پايان‌ناپذير! تنهايي و سکوت و وحشت. با زميني که گياه از سر برآوردن مي‌هراسد و هوايي که، از دهانه کف‌آلود و جوشان خورشيد، به دوزخ گشوده مي‌شود و تو، با پاهاي نازکت که- نه براي «رفتن»- براي «بر حرير، رقصيدن» پرورده شده‌اند و با پيشاني لطيفت که- نه براي آن است تا بر طوفان سپر شود- براي آن پرداخته شده است تا بر «شانه»اي تکيه کند، و چهره ناز و پيکره نازپرورد تنعمت- که خواهش بوسه دارد و نياز نوازش- نه تحمل تندبادي که صفير تازيانه‌اش به ديواره‌هاي افق مي‌خورد و سيلي رمل‌هاي پريشاني که از طوفان‌هاي جنون گرفته مي‌گريزند... آري اي... «خوشبخت»! اي «در خويشتن آرام گرفته»، اي «به خود، خو کرده»! تو به زندگي‌ات بپرداز، غم‌ها و شادي‌هاي «زيستن» - دنيا- تو را بس است، آخرتِ «بودن» سخت و سهمگين است..."

مجموعه آثار ۳۳ / گفتگوهای تنهایی / ص ۱۰۱۳
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ