"... نامی که سیدجمال، نخستین بنیانگذارِ نهضتِ رنسانسِ اسلامی، یا به قولِ اقبال "تجدیدِ بنای فکرِ اسلامی"، برای این نهضت انتخاب کرد، "نهضتِ سلفیه" بود. یعنی همان نهضتِ بازگشتِ به حیاتِ گذشته، و به تعبیرِ بهتر، نهضتِ باز آوردنِ حیاتِ گذشته، به کالبدِ مرده و بی‌حرکتِ کنونی.
این، تجدیدِ ولادت است، یک عملِ انقلایی و مترقیانه، و ضدِ پوسیدگی و ضدِ تخدیر و مرگ و توقف و انحطاطِ کنونی است، که عارضِ یک جامعه‌ی متحرک، و یک مذهبِ نیروبخش و مترقی، شده است.
آیا فکرِ رنسانس، که علیهِ کلیسا و اسکولاستیک، و شرایطِ رکود و اختناقِ قرونِ وسطایی بود، و بازگشتِ به دورانِ عصرِ طلایی‌ی یونانِ مقتدر را اعلام می‌کرد، یک نهضتِ ارتجاعی بود؟ نباید ظاهری و اسمی و فرمالیست قضاوت کرد. هر نهضتِ بازگشتی، یک نهضتِ کهنه و مرتجعانه نیست..."
مجموعه آثار ۵ / ما و اقبال / ص ۷۸*
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
ویرایش : شروین یک بار
