[shervin]

رضا علیجانی





دوستان گرامی!
منتظر دریافت اطلاعات شما در این مورد هستیم.


ـــــــــــــــــــــــــــــــ

مدیر انجمن رضا علیجانی : محسن حقیقت پیشه

[ehsan]

نسیم بیداری





شماره هفتم ماهنامه نسیم بیداری روز یکشنبه ۱۶ خرداد ماه منشر شد.

در این شماره مقاله‌ای از رضا علیجانی به مناسبت سالگرد دکتر شریعتی با عنوان شریعتی در بستر گذشته و جامعه‌ی متکثر کنونی آمده است.


تاریخ انتشار : ۱۷ / خرداد / ۱۳۸۹

ویرایش : یک بار / شروین

[ehsan]

شماره سوم ماهنامه مهرنامه ۱۸ خرداد ماه منتشر شد.

در این شماره مباحثه‌ی رضا علیجانی با محسن غرویان در باب شریعتی، روحانیت، و روشنفکری دینی آمده است.


تاریخ انتشار : ۲۳ / خرداد / ۱۳۸۹

ویرایش : یک بار / شروین

[ehsan]

روزنامه شرق، امروز شنبه ۶ شهریور ماه، در بخش صفحات ویژه، مقاله‌ای از رضا علیجانی منتشر کرد.

این مقاله با عنوان ایران برای اسلام، یا اسلام برای ایران آمده است.


تاریخ انتشار : ۶ / شهریور / ۱۳۸۹

ویرایش : یک بار / شروین

[shariati.group]

موضوع : بیانیه مشترک تقی رحمانی و رضا علیجانی پیرامون آقای هدی صابر

می‌گویند تحمل حکم می‌کند، اما نهادهای مرجع مدعی‌اند که ابلاغ حکمی برای هیچ کدام از ملی ـ مذهبی‌ها صورت نگرفته است.

زندانبان می‌گوید چرا زندانی؛ تو که حکمی نداری؟

... اما هدی در زندان است.

در هنگام دستگیری در جلوی "محل کارش" به او گفته بودند که علت دستگیری‌اش زندگی در اختفا بوده است!

در انفرادی " ۲ الف" هم به او گفته‌اند تحمل کیفرت به خاطر حکم ملی ـ مذهبی‌هاست. اما باز در همان بازجویی گفته‌اند اگر احضار تلفنی کردیم، می‌آمدی دستگیر نمی‌شدی! درباره پروژه‌ی شغلی‌اش در زاهدان از او بسیار پرسیده‌اند. اما بعد از ۱۵ روز انفرادی به بند عمومی منتقل شده است. علت دستگیری، مرجع صدور حکم دستگیری، مرجع به بند عمومی فرستادن او برای تحمل کیفر حکم ابلاغ نشده، هم چنان در ابهام است.

این‌ها قسمتی از وضعیت کنونی دوست ما هدی صابر است. در یک کلام او بلاتکلیف و بی‌حکم در زندان است.

چرا بلاتکلیف؟ چون اگر او متهم است باید برای دستگیری‌اش مرجعی پاسخگو باشد. اگر دارد تحمل کیفر دستگیری ملی ـ مذهبی‌ها در سال ۱۳۷۹ را می‌کند، باید مشخص شود کدام نهاد مسئول دستور اجرای حکم را داده است. به فرض اگر حکمی هم در جریان باشد، این پروژه ۱۵ متهم دارد، نه یک نفر. برای اجرای حکم هم باید ظواهر قانونی رعایت شود که نشده است.

حال فرض بگیریم که حکم ابلاغ شده است. اما باز باید بگوییم که حکم تجدیدنظرشده (۵/۵ ساله) هدی صابر که می‌گویید در حال اجراست، تمام شده و او حبسی بدهکار نیست! چرا؟

ما سه نفر، پس از یک بازداشت دسته‌جمعی ملی ـ مذهبی‌ها در سال ۱۳۷۹، مجددا در سال ۱۳۸۲ در ارتباط با فعالیت با برخی جوانان و دانشجویان دستگیر شدیم. پس از ۱۱ ماه جبس به خاطر این امر، به ما حکمی را نشان دادند و گفتند احکام قبلی ملی ـ مذهبی‌ها (۱۵ نفر) تأیید شده و ما از این تاریخ به بعد در رابطه با آن حکم در زندان هستیم (در رابطه با ۱۱ ماه قبل‌اش نیز بعداً حکمی به مدت ۸ ماه به ما دادند!) در این مقطع دادستان وقت که البته اینک معزول شده، اعلام کرد که صابر، علیجانی، و رحمانی دارند حبس و کیفر دستگیری و محکومیت ۱۳۷۹شان را در رابطه با ملی ـ مذهبی‌ها می‌گذرانند. (اگر چه در همان زمان، مشابه حالا نهاد مربوطه مدعی بود که ابلاغی برای اجرای حکم نکرده است!)

این بار ما دقیقا دو سال در زندان ماندیم. ولی بالاخره پس از چند مرخصی کوتاه‌مدت، ما را آزاد کردند. در این هنگام بازجوها و مسئولان پرونده به ما گفتند به مرخصی می‌روید. وزیر دادگستری و سخنگوی قوه قضاییه وقت، یعنی مرحوم کریمی‌راد، نیز بعد از آزادی ما از زندان در خرداد ۱۳۸۴ اعلام کرد این سه نفر در مرخصی به سر می‌برند.
‌
با این وصف از آنجایی که در این مدت پرونده‌ای علیه ما سه نفر تشکیل نشده و هم‌چنین دستگیری هدی صابر بدون اتهام مشخصی بوده، در نتیجه حتی محکومیت (ابلاغ نشده) سال ۱۳۷۹ پایان یافته است! چون از سال ۱۳۸۴ تا ۱۳۸۹ پنج سال گذشته است و با توجه به اینکه هدی صابر قبلاً ۲۷ ماه زندان کشیده و ۵ سال است که در مرخصی است، او دیگر حبسی بدهکار نیست!!

پس باید افسوس خورد و نالید و گفت به هیچ دلیل حقوقی و قانونی در نظام قضایی فعلی نمی‌توان هدی صابر را در زندان نگه داشت. چون یا حکم تجدید نظر ابلاغ و اجرا نشده است و یا به فرض اگر ابلاغ شده حکم به همین دلیل پایان یافته است.

اما یک دلیل دیگر وجود دارد که می‌توانند به آن اشاره کنند: "دلمان خواست، دستگیر کردیم. چون زور داریم".

اگر چه این زورداران نمی‌دانند که:

منجنیق آه مظلومان به صبح / سخت می‌گیرد ظالمان را در حصار


اما اتهام صابر چیست؟ هدی صابر دلداده‌ی قرآن و وعده‌های خداوند است. خدای صابر، خدای پای کار، اهل قرارداد و عمل و کنش است. هدی با این خدا زندگی می‌کند. چنین خدایی از هدی، فردی آرمان‌خواه، منظم، سخت‌کوش و سخت‌گیر، کم‌خواب و پرکار، مهربان و رئوف با دیگران ساخته است.

بی‌گمان در جامعه‌ی ایران، برای قدرت‌مندان، این خصیصه‌ها اتهام است یا جرم. به خصوص اگر در صف موافقان نیستی و ملی ـ مذهبی‌ها را در مرام باور داری.

هدی، اینک فعال میان‌سالی است که از میدان خراسان تا بالای شهر تهران و کوچه‌های امام‌‌زاده یحیی در تجریش را به خوبی می‌شناسد، همان طور که از محله‌ی امیرخیز تبریز تا محله‌ی باباییان زاهدان را سیر کرده است.

او در پژوهشی برای شناخت جنبش دانشجویی تبریز، اصفهان، شیراز، اهواز و تهران را از پا درآورده است. نتیجه این پژوهش را هم همان زورداران در سال ۱۳۸۲ بردند و ندادند.

او دقیق وضو می‌گرفت تا در ذکر نماز در خود شود. اما همو شیفته‌ی سینما و ورزش بود، همراه با آشنایی فراوان. همانطور که صدای فرهاد را دوست داشت. برخی پژوهش‌های او درباره‌ی تاریخچه‌ی ورزش‌های گوناگون در ایران هم اگر بی‌مانند نباشد، چندان سابقه‌ای هم ندارد.

هدی و هر سخت‌کوشی مانند او در دیار ما همیشه متهم‌اند. بویژه اگر همچون صابر به دنبال "منش" هم باشد. او این منش را در خدا می‌جوید و دنبال آن است که ببیند در جهان و ایران چه کسی یا کسانی دارای منش انسانی‌اند، تا به آنها بگوید: "شما را عشق است"!

از نظر هدی "خدا" در چه گوارا، مادر ترزا، مسعود احمدزاده، محمد حنیف‌نژاد، احمد شاه‌مسعود و... جلوه کرده است، حتی اگر خود ندانند. هر کس که "پاکار" است و اهل ایثار و گذشت و جوانمردی، حال تختی یا مصدق باشد یا پهلوان حسن رزاز، مهندس سحابی، گاندی، حسین شاه‌حسینی و یا چه‌گوارا، فعالان انجمن محک و زنان سرپرست خانوار و کارآفرین. در همین راستاست که برای او همت، باکری، حنیف‌نژاد، میهن‌دوست، میثمی و محمدی قابل احترام‌اند. برای سرداران جنگ مقاله می‌نوشت در ایران فردا و برای بنیانگذاران سازمان کتاب "سه هم‌پیمان عشق" در می‌آورد.

هدی صابر در لابه لای راهبردها و ایدئولوژی‌ها به دنبال منش افراد و جریانات است. برای او منش اصل است. حال اگر بازجو درک نکند که شیفته‌گی دوست ما به حنیف‌نژاد به ایدئولوژی یا مشی حنیف مربوط نیست، بلکه به منش او ربط دارد که در سازمان مجاهدین "پدری" می‌کرد.

اگر بازجو هم درک نکند، او دلداده‌ي تختی است، چون جهان‌پهلوان منش حل اختلاف، گل‌ریزان کردن برای دردمندان مستأصل، و کمک به زلزله‌زدگان داشت.

هدی صابر به دلیل سرعت عمل و پیشگامی مسعود احمدزاده در عملیات چریکی، عاشق او نبود. بلکه مسعود احمدزاده را در انتخاب ایثار برای مردم می‌ستود. اما همین منش است که مشکل و مکافات برای او ایجاد می‌کند.

این منش در خدای قرآن چون سپهری می‌شود که در قلب انسان‌های بزرگ در همه جا، از جمله در ایران زمین، عمل می‌کند. اگر او مصدقی است، نه به دلیل توان پارلمانی مصدق است، بلکه به این دلیل است که مصدق توانایی دیپلماسی را در خدمت مردم به کار گرفت. مصدق چهره‌ای است مردم‌گرا و وطن‌دوست و ضدفساد و فسادناپذیر. تا آنجا که زمانی که حامل ارابه کالای مصدق به پاسبان نظمیه در دو راهی قپان پیشنهاد رشوه می‌دهد، پاسبان به مباشر او می‌گوید: به خاطر این رشوه، مصدق تو را سخت جریمه خواهد کرد! منش مصدق است که احترام همگان از پاسبان رشوه‌بگیر تا طراحان و مأموران کودتاچی سیا را برمی‌انگیخت.

صابر؛ پهلوان رزاز، پهلوان "پاتخت" را به دلیل پشتکار و همت‌اش می‌ستود، اما به طیب حاج رضایی علاقه‌ای نشان نمی‌داد. اهمیت منش در نزد هدی صابر بر راهبرد و بینش غلبه داشت. اما قدرتمندانی که صاحب زورند و زور می‌گویند نمی‌توانند این ویژگی را تحمل کنند. در جامعه‌ی بی‌منش، همین منش‌ها فرد را "مشکوک" و "مورد دار" که در هر کار آشکار و علنی هم "منظور دیگری دارد"، جلوه‌گر می‌سازد.

ظاهراً علت دستگیری اخیر او پروژه‌ی شغلی‌اش در زاهدان است، پروژه‌ای دولتی تحت نظارت وزارت مسکن. بی‌گمان مشکل هدی صابر این است که به دلیل همان منش (که مدت‌هاست به کارهای مدنی و عام‌المنفعه از سیاست راغب‌ترش کرده است) در اجرای این پروژه کم‌فروشی نمی‌کرد. بی‌تردید در جامعه‌ای که هر پروژه پروسه‌ای طولانی و وقت‌بر و سرمایه‌ بربادده می‌شود و قراردادها با چند تکمله و تبصره هم به پایان نمی‌رسد، کم‌فروشی نکردن جرم است یا حداقل مورد شک و اتهام. به خصوص اگر فرد سابقه غیرخودی و ملی ـ مذهبی هم داشته باشد.

حال می‌توان گفت صابر برای این بدون دلیل زندان است چون بر طبق عقیده، صداقت، آرمان‌خواهی و منش‌دوستی‌اش زندگی کرده است و در هیچ یک خواسته است کم‌فروشی نکند. او با همین منش مذهبی ـ انسانی خود، برای احضارش دلیل خواسته، ولی جوابی درشت دریافت کرده است. اما تجربه‌ی تاریخی نشان داده که شدت و غلظت جواب هیچ مشکل یا مسئله‌ای نبوده و نیست.

اگر بازجوها و زورمندان این را نمی‌دانند خدای صابر خوب می‌داند. پس با صابر می‌خوانیم آیاتی را که بسیار دوست می‌دارد:

"... فاصبر علی ما یقولون". "فاصبر ان وعدالله حق و لایستخفنک الذین لایوقنون..."

تقی رحمانی / رضا علیجانی

تاریخ انتشار : ۱۵ / شهریور / ۱۳۸۹

منبع : سایت جرس
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ

ویرایش : یک بار / شروین

[ehsan]

روزنامه شرق، امروز پنجشنبه ۱۱ آذر ماه، در بخش صفحات ویژه، مصاحبه‌ای از رضا علیجانی منتشر کرد.

این مصاحبه که با عنوان هاشمی به ما سهم نداد، تعامل کرد به بررسی دوره انتشار ماه‌نامه ایران فردا پرداخته است.


تاریخ انتشار : ۱۱ / آذر / ۱۳۸۹

ویرایش : یک بار / شروین

[solange]

در ادامه‌ی احضار فعالان سیاسی توسط نهادهای امنیتی و اطلاعاتی، ماموران وزارت اطلاعات در تماس‌های مکرر با منزل و خانواده‌ی رضا علیجانی این فعال ملی ـ مذهبی را احضار کرده‌اند.

به گزارش جرس، فشار نهادهای امنیتی پس از بازداشت تقی رحمانی و حوادث پس از ٢۵ بهمن با احضار چهره‌های شاخص فعالان ملی ـ مذهبی افزایش یافته است.

شایان ذکر است از مدتی پیش ماموران وزارت اطلاعات چندین بار از طریق افراد احضار شده، رضا علیجانی را تهدید به بازداشت کرده‌اند. وی در پرونده ملی ـ مذهبی‌ها محکوم به شش سال حبس شده بود.

هم چنین نزدیکان وی گفته‌اند که ماموران امنیتی با ساعت‌ها حضور در مقابل منزل علیجانی، در حالی که وی حضور نداشته است، منتظر مراجعه‌ی احتمالی وی به منزل بوده‌اند.

منبع : جرس (جنبش راه سبز)
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

ویرایش : یک بار / شروین

[shariati.group]

دربرنامه امشب تلویزیون فارسی صدای امریکا، «برنامه افق»، رضا علیجانی به همراه میهمان دیگر این برنامه (محبوبه عباس‌قلی‌زاده)، به ارائه‌ي نظرات خود پیرامون مسائل سیاسی ایران و شرایط زندانیان سیاسی و فضای حاکم بر زندان اوین پرداخت.
ایشان در این برنامه به وضعیت زندانیان سیاسی از جمله آقای علیرضا بهشتی (فعال ملی مذهبی) و شرایط شهادت هدی صابر (دوست و یار قدیمی ایشان) و نقل نظرات خود پرداختند که البته در لحظاتی از این مصاحبه، ایشان کاملا منقلب گشته و با نوشیدن آب، سعی در کنترل شرایط روحی خویش نمودند.

لازم بذکر است که بر اساس اطلاعاتی که مجری برنامه اعلام نمود، آقای علیجانی از طریق ماهواره و از کشور عراق در این برنامه شرکت نموده است.


تاریخ انتشار : ۲۲ / تیر / ۱۳۹۰

منبع : گروه شریعتی

[ehsan]

شماره نهم هفته‌نامه "شهروند امروز" ۵ شهریور ماه ۱۳۹۰ منتشر شد.

در این شماره یادداشتی از «رضا علیجانی» در حاشیه پرونده‌ی حافظه تاریخی در شماره‌ی ۵ شهروند امروز با عنوان «ماجرای وارونه روندی» آمده است.