خبرهای مربوط به تقی رحمانی
14_02_2010 . 03:00
#1
خبرهای مربوط به تقی رحمانی
تقی رحمانی





دوستان گرامی!
منتظر دریافت اطلاعات شما در این مورد هستیم.



ـــــــــــــــــــــــــــــــ
.
02_08_2010 . 20:20
#2
خبر اول
در شماره‌ی ۶۲ دوماه‌نامه‌ی سیاسی ـ راهبردی چشم‌انداز ایران، مقاله‌ای از تقی رحمانی منتشر شده است.

این مقاله با عنوان راه‌گشا بودن نظریه‌ی حکومت سلطانی وبر آمده است.


تاریخ انتشار : ۱۱ / مرداد / ۱۳۸۹
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
ویرایش : شروین یک بار
.
08_09_2010 . 23:15
#3
هدی صابر نه حکمی دارد، نه حبسی بدهکار است
موضوع : بیانیه مشترک تقی رحمانی و رضا علیجانی پیرامون آقای هدی صابر


می‌گویند تحمل حکم می‌کند، اما نهادهای مرجع مدعی‌اند که ابلاغ حکمی برای هیچ کدام از ملی ـ مذهبی‌ها صورت نگرفته است.

زندانبان می‌گوید چرا زندانی، تو که حکمی نداری؟

... اما هدی در زندان است.

در هنگام دستگیری در جلوی "محل کارش" به او گفته بودند که علت دستگیری‌اش زندگی در اختفا بوده است!

در انفرادی " ۲ الف" هم به او گفته‌اند تحمل کیفرت به خاطر حکم ملی ـ مذهبی‌هاست. اما باز در همان بازجویی گفته‌اند اگر احضار تلفنی کردیم، می‌آمدی دستگیر نمی‌شدی! درباره پروژه‌ی شغلی‌اش در زاهدان از او بسیار پرسیده‌اند. اما بعد از ۱۵ روز انفرادی به بند عمومی منتقل شده است. علت دستگیری، مرجع صدور حکم دستگیری، مرجع به بند عمومی فرستادن او برای تحمل کیفر حکم ابلاغ نشده، هم چنان در ابهام است.

این‌ها قسمتی از وضعیت کنونی دوست ما هدی صابر است. در یک کلام او بلاتکلیف و بی‌حکم در زندان است.

چرا بلاتکلیف؟ چون اگر او متهم است باید برای دستگیری‌اش مرجعی پاسخگو باشد. اگر دارد تحمل کیفر دستگیری ملی ـ مذهبی‌ها در سال ۱۳۷۹ را می‌کند، باید مشخص شود کدام نهاد مسئول دستور اجرای حکم را داده است. به فرض اگر حکمی هم در جریان باشد، این پروژه ۱۵ متهم دارد، نه یک نفر. برای اجرای حکم هم باید ظواهر قانونی رعایت شود که نشده است.

حال فرض بگیریم که حکم ابلاغ شده است. اما باز باید بگوییم که حکم تجدیدنظرشده (۵/۵ ساله) هدی صابر که می‌گویید در حال اجراست، تمام شده و او حبسی بدهکار نیست! چرا؟

ما سه نفر، پس از یک بازداشت دسته‌جمعی ملی ـ مذهبی‌ها در سال ۱۳۷۹، مجددا در سال ۱۳۸۲ در ارتباط با فعالیت با برخی جوانان و دانشجویان دستگیر شدیم. پس از ۱۱ ماه جبس به خاطر این امر، به ما حکمی را نشان دادند و گفتند احکام قبلی ملی ـ مذهبی‌ها (۱۵ نفر) تأیید شده و ما از این تاریخ به بعد در رابطه با آن حکم در زندان هستیم (در رابطه با ۱۱ ماه قبل‌اش نیز بعداً حکمی به مدت ۸ ماه به ما دادند!) در این مقطع دادستان وقت که البته اینک معزول شده، اعلام کرد که صابر، علیجانی، و رحمانی دارند حبس و کیفر دستگیری و محکومیت ۱۳۷۹شان را در رابطه با ملی ـ مذهبی‌ها می‌گذرانند. (اگر چه در همان زمان، مشابه حالا نهاد مربوطه مدعی بود که ابلاغی برای اجرای حکم نکرده است!)

این بار ما دقیقا دو سال در زندان ماندیم. ولی بالاخره پس از چند مرخصی کوتاه‌مدت، ما را آزاد کردند. در این هنگام بازجوها و مسئولان پرونده به ما گفتند به مرخصی می‌روید. وزیر دادگستری و سخنگوی قوه قضاییه وقت، یعنی مرحوم کریمی‌راد، نیز بعد از آزادی ما از زندان در خرداد ۱۳۸۴ اعلام کرد این سه نفر در مرخصی به سر می‌برند.

با این وصف از آنجایی که در این مدت پرونده‌ای علیه ما سه نفر تشکیل نشده و هم‌چنین دستگیری هدی صابر بدون اتهام مشخصی بوده، در نتیجه حتی محکومیت (ابلاغ نشده) سال ۱۳۷۹ پایان یافته است! چون از سال ۱۳۸۴ تا ۱۳۸۹ پنج سال گذشته است و با توجه به اینکه هدی صابر قبلاً ۲۷ ماه زندان کشیده و ۵ سال است که در مرخصی است، او دیگر حبسی بدهکار نیست!!

پس باید افسوس خورد و نالید و گفت به هیچ دلیل حقوقی و قانونی در نظام قضایی فعلی نمی‌توان هدی صابر را در زندان نگه داشت. چون یا حکم تجدید نظر ابلاغ و اجرا نشده است و یا به فرض اگر ابلاغ شده حکم به همین دلیل پایان یافته است.

اما یک دلیل دیگر وجود دارد که می‌توانند به آن اشاره کنند: "دلمان خواست، دستگیر کردیم. چون زور داریم".

اگر چه این زورداران نمی‌دانند که:

منجنیق آه مظلومان به صبح / سخت می‌گیرد ظالمان را در حصار


اما اتهام صابر چیست؟ هدی صابر دلداده‌ی قرآن و وعده‌های خداوند است. خدای صابر، خدای پای کار، اهل قرارداد و عمل و کنش است. هدی با این خدا زندگی می‌کند. چنین خدایی از هدی، فردی آرمان‌خواه، منظم، سخت‌کوش و سخت‌گیر، کم‌خواب و پرکار، مهربان و رئوف با دیگران ساخته است.

بی‌گمان در جامعه‌ی ایران، برای قدرت‌مندان، این خصیصه‌ها اتهام است یا جرم. به خصوص اگر در صف موافقان نیستی و ملی ـ مذهبی‌ها را در مرام باور داری.

هدی، اینک فعال میان‌سالی است که از میدان خراسان تا بالای شهر تهران و کوچه‌های امام‌‌زاده یحیی در تجریش را به خوبی می‌شناسد، همان طور که از محله‌ی امیرخیز تبریز تا محله‌ی باباییان زاهدان را سیر کرده است.

او در پژوهشی برای شناخت جنبش دانشجویی تبریز، اصفهان، شیراز، اهواز و تهران را از پا درآورده است. نتیجه این پژوهش را هم همان زورداران در سال ۱۳۸۲ بردند و ندادند.

او دقیق وضو می‌گرفت تا در ذکر نماز در خود شود. اما همو شیفته‌ی سینما و ورزش بود، همراه با آشنایی فراوان. همانطور که صدای فرهاد را دوست داشت. برخی پژوهش‌های او درباره‌ی تاریخچه‌ی ورزش‌های گوناگون در ایران هم اگر بی‌مانند نباشد، چندان سابقه‌ای هم ندارد.

هدی و هر سخت‌کوشی مانند او در دیار ما همیشه متهم‌اند. بویژه اگر همچون صابر به دنبال "منش" هم باشد. او این منش را در خدا می‌جوید و دنبال آن است که ببیند در جهان و ایران چه کسی یا کسانی دارای منش انسانی‌اند، تا به آنها بگوید: "شما را عشق است"!

از نظر هدی "خدا" در چه گوارا، مادر ترزا، مسعود احمدزاده، محمد حنیف‌نژاد، احمد شاه‌مسعود و... جلوه کرده است، حتی اگر خود ندانند. هر کس که "پاکار" است و اهل ایثار و گذشت و جوانمردی، حال تختی یا مصدق باشد یا پهلوان حسن رزاز، مهندس سحابی، گاندی، حسین شاه‌حسینی و یا چه‌گوارا، فعالان انجمن محک و زنان سرپرست خانوار و کارآفرین. در همین راستاست که برای او همت، باکری، حنیف‌نژاد، میهن‌دوست، میثمی و محمدی قابل احترام‌اند. برای سرداران جنگ مقاله می‌نوشت در ایران فردا و برای بنیانگذاران سازمان کتاب "سه هم‌پیمان عشق" در می‌آورد.

هدی صابر در لابه لای راهبردها و ایدئولوژی‌ها به دنبال منش افراد و جریانات است. برای او منش اصل است. حال اگر بازجو درک نکند که شیفته‌گی دوست ما به حنیف‌نژاد به ایدئولوژی یا مشی حنیف مربوط نیست، بلکه به منش او ربط دارد که در سازمان مجاهدین "پدری" می‌کرد.

اگر بازجو هم درک نکند، او دلداده‌ي تختی است، چون جهان‌پهلوان منش حل اختلاف، گل‌ریزان کردن برای دردمندان مستأصل، و کمک به زلزله‌زدگان داشت.

هدی صابر به دلیل سرعت عمل و پیشگامی مسعود احمدزاده در عملیات چریکی، عاشق او نبود. بلکه مسعود احمدزاده را در انتخاب ایثار برای مردم می‌ستود. اما همین منش است که مشکل و مکافات برای او ایجاد می‌کند.

این منش در خدای قرآن چون سپهری می‌شود که در قلب انسان‌های بزرگ در همه جا، از جمله در ایران زمین، عمل می‌کند. اگر او مصدقی است، نه به دلیل توان پارلمانی مصدق است، بلکه به این دلیل است که مصدق توانایی دیپلماسی را در خدمت مردم به کار گرفت. مصدق چهره‌ای است مردم‌گرا و وطن‌دوست و ضدفساد و فسادناپذیر. تا آنجا که زمانی که حامل ارابه کالای مصدق به پاسبان نظمیه در دو راهی قپان پیشنهاد رشوه می‌دهد، پاسبان به مباشر او می‌گوید: به خاطر این رشوه، مصدق تو را سخت جریمه خواهد کرد! منش مصدق است که احترام همگان از پاسبان رشوه‌بگیر تا طراحان و مأموران کودتاچی سیا را برمی‌انگیخت.

صابر؛ پهلوان رزاز، پهلوان "پاتخت" را به دلیل پشتکار و همت‌اش می‌ستود، اما به طیب حاج رضایی علاقه‌ای نشان نمی‌داد. اهمیت منش در نزد هدی صابر بر راهبرد و بینش غلبه داشت. اما قدرتمندانی که صاحب زورند و زور می‌گویند نمی‌توانند این ویژگی را تحمل کنند. در جامعه‌ی بی‌منش، همین منش‌ها فرد را "مشکوک" و "مورد دار" که در هر کار آشکار و علنی هم "منظور دیگری دارد"، جلوه‌گر می‌سازد.

ظاهراً علت دستگیری اخیر او پروژه‌ی شغلی‌اش در زاهدان است، پروژه‌ای دولتی تحت نظارت وزارت مسکن. بی‌گمان مشکل هدی صابر این است که به دلیل همان منش (که مدت‌هاست به کارهای مدنی و عام‌المنفعه از سیاست راغب‌ترش کرده است) در اجرای این پروژه کم‌فروشی نمی‌کرد. بی‌تردید در جامعه‌ای که هر پروژه پروسه‌ای طولانی و وقت‌بر و سرمایه‌ بربادده می‌شود و قراردادها با چند تکمله و تبصره هم به پایان نمی‌رسد، کم‌فروشی نکردن جرم است یا حداقل مورد شک و اتهام. به خصوص اگر فرد سابقه غیرخودی و ملی ـ مذهبی هم داشته باشد.

حال می‌توان گفت صابر برای این بدون دلیل زندان است چون بر طبق عقیده، صداقت، آرمان‌خواهی و منش‌دوستی‌اش زندگی کرده است و در هیچ یک خواسته است کم‌فروشی نکند. او با همین منش مذهبی ـ انسانی خود، برای احضارش دلیل خواسته، ولی جوابی درشت دریافت کرده است. اما تجربه‌ی تاریخی نشان داده که شدت و غلظت جواب هیچ مشکل یا مسئله‌ای نبوده و نیست.

اگر بازجوها و زورمندان این را نمی‌دانند خدای صابر خوب می‌داند. پس با صابر می‌خوانیم آیاتی را که بسیار دوست می‌دارد:

"... فاصبر علی ما یقولون". "فاصبر ان وعدالله حق و لایستخفنک الذین لایوقنون..."

تقی رحمانی / رضا علیجانی


تاریخ انتشار : ۱۵ / شهریور / ۱۳۸۹

منبع : سایت جرس
ــــــــــــــــــــــــــــ
ویرایش : شروین یک بار
.
06_10_2010 . 21:00
#4
قدرت ، شمشیر دو دم
تقی رحمانی، مقاله‌ای را در نشریه‌ي چشم‌انداز ایران شهریور و مهر ۸۹، شماره ۶۳ منتشر ساخته است با عنوان قدرت، شمشیر دو دم و با مضمون تاملی بر کتاب محدودیت‌های قدرت. این مطلب در چهار صفحه(۱۴۶ - ۱۴۳)، در این نشریه‌ي سیاسی ـ راهبردی، قابل مشاهده است.


تاریخ انتشار : ۱۴ / مهر / ۱۳۸۹
ویرایش : شروین یک بار
.
01_11_2010 . 15:26
#5
دموکراسی و مصائب آن
شماره ششم ماهنامه مهرنامه ویژه آبان ماه منتشر شد.

در این شماره مقاله‌ای از تقی رحمانی درباره نقدی بر روشنفکران مسلمان از منظر غفلت آن‌ها از عمل و نگاه راهبردی آمده است.


تاریخ انتشار : ۱۰ / آبان / ۱۳۸۹
ویرایش : یک بار / شروین
.
07_02_2011 . 12:49
#6
جهاد ابتدایی و حقوق انسان و آزادی عقیده
در شماره‌ی ۶۵ دوماه‌نامه‌ی سیاسی ـ راهبردی چشم‌انداز ایران، مقاله‌ای از تقی رحمانی منتشر شده است.

این مقاله به بررسی کتاب جهاد در اسلام، نوشته آیت‌الله صالحی نجف آبادی پرداخته است.


تاریخ انتشار : ۱۸ / بهمن / ۱۳۸۹
ویرایش : یک بار / شروین
.
10_02_2011 . 03:35
#7
بازداشت تقی رحمانی در منزلش
متاسفانه با خبر شدیم، برادر عزیزمان تقی رحمانی، شب گذشته در منزل خود، بنا به دلایلی نامعلوم، از سوی نیروهای امنیتی بازداشت شده است.

وی در سال ۱۳۶۰، به جرم عضویت در گروهی متأثر از اندیشه‌های دکتر علی شریعتی، به سه سال حبس محکوم شد. در سال ۱۳۶۵ به‌خاطر نوشته‌هایش در روزنامه‌ی زیرزمینی‌ی موحد، متعلق به گروه موحدین انقلابی، در زمینه‌ی نوگرایی دینی، دستگیر، و این بار برای ۱۱ سال به زندان محکوم شد. پس از آزادی از زندان در سال ۱۳۷۶، با ماهنامه‌ی ایران فردا و هفته‌نامه‌ی امید زنجان همکاری می‌کرد. او در ۲۰ اسفند ۱۳۷۹ دوباره در یک حمله‌ی شبانه، به همراه تعداد دیگری از اعضای جریان ملی‌ ـ مذهبی، دستگیر شد، و در ۲۷ فروردین ۱۳۸۱، با سپردن وثیقه، از زندان آزاد شد. رحمانی همراه با دو همکارش، هدی صابر و رضا علیجانی، در ۲۵ خرداد ۱۳۸۲ هم، از سوی سعید مرتضوی، بازداشت، و ۲۲ ماه در بند بسر برد.

وی بار دیگر، بلافاصله پس از انتخابات ریاست جمهوری دهم در سال ۱۳۸۸، به همراه هدی صابر و رضا علیجانی، برای چند روز دستگیر شد.

همسر وی نرگس محمدی نیز نایب رئیس کانون مدافعان حقوق بشر است، که سال گذشته به مدت چند هفته در بازداشت نیروهای امنیتی به سر برده بود، و به علت بيمار‌ی‌ی شديدی که در زندان دچار شده بود، مسولان زندان به صورت موقت او را آزاد نمودند، و به مدت سه هفته در بيمارستان بستري گرديد.


تاریخ انتشار: ۲۱ / بهمن / ۱۳۸۹
ویرایش : یک بار / شروین
.
24_03_2011 . 15:23
#8
در ستايش زوج سياسی، تقی رحمانی و نرگس محمدی
نویسنده : علی افشاری

موضوع : مقاله‌ای از آقای افشاری در تجلیل از مبارزات و استقامت‌های تقی رحمانی و همسرش


امسال چندمين نوروزی بود که تقی رحمانی در زندان گذراند. او سال تحويل را در کنج تنهايی سلول انفرادی و دور از کانون گرم خانواده اش گذراند. در فضای سرد و ملال آوری که برای او آشنا ست و چه بسا چون آينه ای گذار سال های عمر را به وی نشان می دهد. برای کسی که بيش از يازده سال تجربه زندان دارد و بخش عمده آن در دوره مخوف وسياه دهه شصت گذشته است ،ديگر زندان وسلول انفرادی غير عادی نيست و با آن انسی ناخواسته يافته است. او خلوت سلول انفرادی و سکون زندان عمومی را به اميد آزادی ونشستن لبخند رهايی بر لبان ملتی تحمل کرده و می کند که بيش از يک قرن است برای تعيين سرنوشت مبارزه می کند.

فشار خرد کننده سلول انفرادی و بازجويی های امنيتی بر وی کارساز نيست. وی اين بار نيز با سرافرازی از زندان بيرون خواهد امد و درس شکيبايی و مقاومت را به آزادی خواهان و بخصوص نسل جوان خواهد داد. بی ترديد او و خانواده اش از کسانی هستند که بيشترين هزينه ها را برای آزادی خواهی و تحقق خواست تاريخی ملت ايران پرداخت کرده اند. ظلم هايی که بر تقی رحمانی و نرگس محمدی رفته است تاوان پاکبازی وشجاعت زوج هايی است که عشق به انسانيت و آزادی را با عشق به يکديگر پيوند زده اند. اين زوج قهرمان نماد های زندگی شرافتمندانه هستند که هيچگاه دغدغه مبارزه با ظلم و بر قراری سيمای انسانی در جامعه ايران را فراموش نکرده اند. نرگس محمدی چه زمانی که در دانشگاه امام خمينی قزوين در کسوت يک دانشجو فعال بود و چه در زمان های بعدی بخصوص دوران فعاليت در کانون وکلای دفاع از دموکراسی و حقوق بشر همواره صدايی برای تغيير بوده است و لحظه ای از مبارزه مستمر بر عليه استبداد و بيداد غافل نبوده است. حملات مکرر اصحاب جهل و ستم به او نتيجه سازش ناپذيری وی با قدرت است. اينگونه است که مراعات فرزندانش را نمی نمايند و نيمه شب چون حراميان به خانه وی حمله می کنند و به همه زندگی اش می می تازند و از مدارک پزشکی و سابقه بيماری های او نيز نمی گذرند تا شايد در سناريو سازی های اهريمنی شان بکار آيد!

از دوران بازجويی به خوبی ياد می آورم که تند خويان امنيتی چقدر نسبت به تقی رحمانی بغض و کينه داشتند وهر آن مترصد بودند تا طناب دار را بر گردن وی بيندازند. افسوس می خوردند چرا در دهه شصت کار او و همراهانش نظير رضا عليجانی و هدی صابر را يکسره نساختند. رنج و مرارتی که امروز تقی رحمانی و همسرش می کشند بخاطر آنست که چرا سکوت پيشه نمی کنند و سر در گريبان عافيت و محافظه کاری نمی کشند . زبان گويای آنها خاری است در چشمان استبداد ولايی که هويت مذهبی و روايت متفاوت آنها از اسلام به مثابه دينی رحمانی ،ظلم ستيز و سازگار با عقلانيت را رسوا کننده خرقه تزوير و خدعه اش بشمار می آورد.

اما ارزش تقی رحمانی فقط در شجاعت و ايستادگی وی در مبارزه محدود نمی شود. او نويسنده ای فعال و پژوهشگری خستگی ناپذير است. بررسی سير تحولات فکری وی روشن می سازد که او ذهنی پويا دارد و می کوشد تا با درک تحولات زمانه ،بينش جديدی را کسب نموده و به جامعه عرضه کند. ارائه تصوير آزادی خواهانه و مطابق با نياز زمانه و زدودن غبار خرافات از شيعه با الهام گيری از آثار دکتر شريعتی و ديگر نظريه پردازان ملی -مذهبی محور اصلی تکاپو های نظری رحمانی است.

وی آثار قابل اعتنايی را در خصوص آسيب شناسی تلاش های معطوف به دموکراسی خواهی ، سازش سنت و مدرنيته ،نظريه پردازی پيرامون استراتژی های سياسی ،حقوق بشر وبسط آزادی ها نوشته است. همچنين مدتی نيز در کسوت روزنامه نگاری فعاليت می کرد.

سجايای اخلاقی نيکو وشخصيت محکم و وارسته،ديگر فضيلت او است. تحمل شدائد وسختی ها وی را به افراط نکشاند. رفتار وی با بازجو ها و حکومت از سر بعض و کينه نبوده است. وی بخصوص در سال های اخير کوشيده است تا مشی مبتنی بر اعتدال و انصاف بروز دهد. او سالم زيسته و سلامت نفس و آزادگی وی الگوی يک کنشگر سياسی و اجتماعی نمونه را بازتاب می دهد .

در ميدان سياست علاوه بر ايده و ديدگاه ، شخصيت و سلوک فردی و اجتماعی کنشگر سياسی نيز اهميت دارد. صداقت وشفافيت ، همگرايی عمل و نظر ، رعايت پرنسيب های اخلاقی و اصول انسانی ، پرهيز از اتخاذ شيوه های مشابه حکومت ، اجتناب از مد گرايی سياسی و مهار جاه طلبی عناصر مهمی هستند که سرمايه اجتماعی مناسب را برای عبور از بحران های سياسی فراهم می کنند.

کارنامه تقی رحمانی حاوی نمره بالايی از اين خصائل ارزنده است . وی از آن دسته کنشگران سياسی بوده است که همواره نگاه واقعبينانه به سياست داشته است. برخورد احساساتی ،هيجان سالاری و رمانتيسم سياسی در مشی وی جايی ندارد. در عين حال واقعبينی وی معطوف به آرمانگرايی بوده است و هيچ تناسبی با محافظه کاری به معنای تسليم شدن در برابر واقعيت های تلخ ندارد.

در اين مسلک آرمان ها و ايده آل ها به عنوان هدف تعريف می شوند و با توجه به تنگنا ها و واقعيت های مختلف راهبرد هايی توصيه می گردد تا از وضع موجود بتوان به وضع مطلوب رسيد. دن کيشوتيسم و تخيل گرايی سياسی با نشاندن آرزو به جای واقعيت و درک نا درست از شرايط نه تنها عاجز از گام گذاشتن در مسير رو به جلو است بلکه با تنيدن پيله توهم در برابر چشمان ،کنشگران سياسی را در بن بستی فرصت سوز قرار می دهد و سعادت ملک و ملت را بباد می دهد .

تقی رحمانی منادی شيوه ای از عمل سياسی است که در چارچوب واقعيت ها توصيه به تحرک ومقاومت در برابر ناملايمات و سختی ها می کند. ا ز اين رو هزينه های گوناگون و اذيت و آزار اصحاب قدرت تاثيری بازدارنده در فعاليت مستمر وی ندارد و از سوی ديگر هيچگاه نيز تصوری غير واقعبينانه از خود و جايگاه سياسی اش پيدا نکرده است.

اين دوره زندان هم می گذرد و باز سياهی به روی شب پرستان مخالف حقيقت و آگاهی باقی خواهد ماند . وی از زندان بيرون خواهد آمد و فعاليت هايش را پی خواهد گرفت وسايه اش بر سر خانواده زجر ديده اش گسترانده خواهد شد.

تلاش های ارزنده و تحسن پذير وی و نرگس محمدی همراه با فعاليت زوج های سياسی مشابه سرمايه گرانقدر کنونی جامعه ما است که به انباشت و تداوم مبارزات در مسير موثر ياری می رساند .

زنده نگاه داشتن ياد زندانيان سياسی وعقيدتی و مطالبه مستمر آزادی آنها ،کارزار مبارزه برای آزادی و عدالت را پر توان می سازد.


تاریخ انتشار : ۲ / فروردین / ۱۳۹۰

منبع : خبرنامه گویا
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ
ویرایش : ۰ بار / شروین
.
09_04_2011 . 04:02
#9
نامه نرگس محمدی درباره وضعیت تقی رحمانی
نویسنده : نرگس محمدی

موضوع : ـــــ


ما و زندانیان، انسان و هموطنان شما هستیم
به نام خدایی که رحمت او وسیع و دائم است بر همه بندگان
حضرت آیت الله صادق لاریجانی
ریاست محترم قوه قضاییه جمهوری اسلامی ایران
جناب آقای جعفری دولت‌آبادی
دادستان محترم


با سلام و احترام و تبریک سال نو

اینجانب همسر تقی رحمانی این نامه را پس از گذشت قریب به دو ماه از بازداشت وی خدمت شما بزرگواران می‌نویسم. تقی رحمانی در تاریخ ۲۰ / ۱۱ / ۸۹ و در ساعت ۲۳، شبانه و بدون حکم قضایی بازداشت شد. آنچه موجب شد این نامه را به عنوان یک شهروند ایرانی خدمت ریاست محترم قوه قضاییه و دادستان محترم بنویسم، مشاهده نقض مکرر قانون در مورد حقوق اینجانب، همسرم و فرزندانم می‌باشد.

لطمات این قانون‌گریزی، تحمیل خسارت به جان و مال و روح و روان من و خانواده‌ام بوده است که گوشه‌ای از رفتار غیرقانونی را خدمتتان عرض می‌نمایم. این دادخواهی به امید پاسخی قانونی و انسانی تقدیم
می‌گردد.

.۱ قطع تماس و ملاقات با خانواده. بیش از یک ماه است که جز تماس تلفنی درتاریخ ۹ /۱/ ۹۰ هیچ گونه تماسی با خانواده نداشته است. علی‌رغم مراجعات مکرر طی این مدت ملاقاتی نیز نداشته‌ایم.

۲. عدم دسترسی به وکیل. وکیل همسرم بارها به دادسرا مراجعه نموده‌اند اما حتی از تشکیل پرونده برای موکل خود بی‌اطلاعند.

۳. در آخرین تماس تلفنی تقی رحمانی نسبت به عدم ابلاغ بازداشت موقت به متهم در زندان اعتراض داشتند. این در حالی است که وی قریب به دو ماه است که بازداشت شده است. حال آنکه مطابق قانون می‌بایست ظرف ۲۴ ساعت نسبت به صدور قرار مناسب و ابلاغ به متهم اقدام گردد.

۴. همچنین در تماس تلفنی وی در تاریخ ۹ /۱/ ۹۰ مطلع شدم که همسرم اجازه برخورداری از هواخوری را نداشته‌اند و از زمان بازداشت در سلول نگهداری شده‌اند و حال آنکه مطابق قانون می‌بایست هر زندانی در 24 ساعت حداقل یکبار از هوای آزاد بهره‌مند گردد.

۵. بازداشت همسرم بدون ارائه هیچ گونه حکم قانونی و با شکستن در منزل و درهای ورودی انجام شده و تفتیش منزل و ثبت و ضبط اموال شخصی من و ایشان بدون ارائه حکم تفتیش منزل و مجوز قانونی بوده است. لازم به ذکر است که بازداشت اینجانب در تاریخ ۸۹/۲/۲۰ نیز کاملا غیرقانونی و بدون حکم قضایی بود و حال آنکه مطابق قانون (ماده ۲۴ قانون آیین دادرسی کیفری) ورود به منزل باید با حکم مخصوص مقام قضایی باشد.

۶. تقی رحمانی پس از بازداشت در سلول انفرادی بوده و اکنون با فردی دیگر در سلول هستند. در حالی که مطابق قانون سلول انفرادی امری غیرقانونی است. و طبق رأی وحدت رویه (شماره ۴۳۵ مورخ ۸۲/۲۱۰/۲۸) هیأت عمومی دیوان عدالت اداری نگهداری متهمان یا محکومان در سلول انفرادی خلاف قانون اساسی و اعمال مجازات مضاعف تلقی شده است. مقامات محترم مسئول اکنون قریب به دو ماه از بازداشت همسرم می‌گذرد. او نویسنده و روزنامه‌نگار است و اتهام او، قلم و زبان او است. سوالی از شما بزرگواران دارم. با کدام مرام و مکتبی می‌توان توجیه کرد که انسانی را شبانه و بدون حکم قانونی و پس از شکستن در حریم خصوصی و منزل او و در مقابل چشمان دو کودک ۴ ساله بازداشت کنند. در حالی که می‌دانند در منزلی که به آن هجوم غیرقانونی می‌برند، زنی بیمار و تحت معالجه و مداوا حضور داد که ماه‌ها پیش در سلول‌های زندان، بیمار شده است و چنین وقایعی موچب تشدید بیماری وی می‌شود. در حالی که مأمور محترم چشم در چشم زن هموطن خود با طعنه می‌گوید می‌دانیم تو غش می‌کنی ولی باز خوب می‌شوی. با کدام منطق می‌توان توجیه کرد که در مقابل چشمان دو کودک بی‌گناه و بی‌پناه که شاهد بردن مادر خود در خردادماه بوده‌اند و تنش‌های روانی و اضطراب ناشی از آن را هنوز با خود دارند، مجددا در بهمن ماه با الفاظی نامناسب و تکان‌دهنده با پدرشان سرسختانه برخورد می‌شود و اسباب منزل را به هم می‌ریزند و با خود می‌برند و دنیای شاد و پرمهر کودکانه‌شان را به خشونت می‌کشند و بیش از پیش آزرده می‌کنند. اکنون (علی و کیانا) فرزندانم در حسرت دیدار پدر و یا شنیدن صدای او بی‌تاب و بی‌قرارند. آیا حداقل نمی‌شود بازداشت‌ها مطابق قانون و مقررات با احضاریه قانونی و در دادسراها انجام شود؟ به راستی آیا قصد بازداشت فردی تروریست و مسلح را داشتند که چنین شیوه خشونت‌باری را اعمال نمودند؟

آیا امکان تغییر چنین شیوه‌هایی وجود ندارد؟ اما آنچه دوباره رنج ما را افزون و بی‌قرارمان کرده این است که انسانی را در کنج سلولی افکنده‌اند، بی‌آنکه او را حداقل برای هواخوری از آن سلول بیرون بیاورند. قریب به یک ماه از بازداشت همسرم سپری شده بود و من به اتفاق علی و کیانا به زندان اوین رفتیم و درخواست کردم برای علی و کیانا ملاقات بدهند تا بچه‌ها پدرشان را ببینند. مسئول ملاقات تا اسم تقی رحمانی را شنید گفت او اجازه بیرون آمدن از بند را ندارد چه برسد به اینکه به او ملاقات بدهند. من معنای این جمله را متوجه نشدم تا زمانی که تقی گفت من را برای هواخوری از بند بیرون نمی‌برند و وقتی تقاضا کردم به من جواب دادند نوبت تو نشده است و من متوجه شدم که تقی فقط و فقط در کنج سلول است و بس. آیا قطع هر گونه ارتباط زندانی با اطرافیان و حتی عدم برخورداری وی از هوای آزاد، فشار بر زندانی و تهدید سلامتی جسمی و روانی وی نیست. سؤال دیگری از شما بزرگواران دارم. چرا قرار بازداشت موقت به تقی رحمانی تاکنون ابلاغ نشده است. به نظر می‌رسد ابلاغ قرار بازداشت موقت به متهم یکی از ساده‌ترین و ابتدایی‌ترین تشریفات اداری و حقوقی است که قطعا باید انجام شود. آیا جز این است که در چنین شرایطی متهم در بلاتکلیفی قرار داده می‌شود که حتی بازداشت موقتش را هم به رؤیتش نمی‌رسانند؟! آیا افکندن یک انسان تحت چنین شرایطی در سلول به معنای اعمال فشار روحی و روانی و جسمی نیست؟ آیا این فشار شکنجه تلقی نمی‌گردد؟ آیا این رفتار منطبق با معیارهای اسلامی و انسانی است؟تقی در آخرین تماس می‌گفت مدت‌هاست بازجویان به سراغش نرفته‌اند. فرض کنید که بازجویان او را در سلول در حالت بلاتکلیفی رها کرده‌اند و او نیز نه به وکیل دسترسی دارد و نه به مقامات قضایی. آیا ناظری بر اجرای صحیح قانون در سلول‌ها وجود دارد؟ به راستی پس نگهداری تقی در سلول به چهمنظوری است؟ می‌گویند برای تحقیقات مقدماتی است.

اما چه تحقیقی که اصلاً سراغ سوژه نمی‌روند و هرکس پی هر کاری جز تحقیق مقدماتی است. آیا نگهداریزندانی در چنین شرایطی منطبق با قانون است؟
در حالی که طبق اصل ۳۲ قانون اساسی باید در اسرع وقت ممکن تحقیقات مقدماتی انجام و تعیین تکلیف متهم به عمل آید. جناب آقای لاریحانی و جناب آقای جعفری دولت آبادی سالی نو از راه رسیده و طبیعت با تغییری شگرف به سوی تحول و تکامل به پیش است. هر چند عزیزمان در بند است که حتی نگذاشتند بوی بهار را حس کند، هر چند نور خورشید بهاری بر جان خسته عزیز به بند کشیده شده ما نرسیده است و هر چند چشمان آنها از دیدن زیبایی‌های طبیعت محروم‌‌اند و تنها سنگ و سیمان منظره بی‌حس و سرد مقابل چشمانشان است. هر چند عزیزان ما در ایام نوروز و عید ملی ما ایرانیان حتی فرزندانشان را ندیدند و نبوسیدند و در حسرت دیدار خانواده‌ها سر کردند. اما دل رنجدیده ما سخنی از سر درد اما توأم با امید با شما مسئولان دارد:ما و همه عزیزان در بند و خانواده ایشان انسان و هموطنان شما هستیم. شما حاکمان این سرزمین و ما شهروندان ایرانیم. حاکمان حافظان حقوق شهروندان و پاسخگو به درخواست‌های آنان هستند. میثاقی بین ما و شما حاکمان است که ملتی شریف، بهایی سنگین برای آن پرداخت کرده‌اند. بهای این قانون، خون انسان‌هایی پاک بوده است و اکنون چه دشوار است که شاهد باشیم قانون توسط برخی حافظان آن یعنی برخی از مسئولان نه تنها پاس داشته نمی‌شود بلکه زیر پا گذاشته می‌شود و عملکرد غیرقانونی توسط برخی رواج داده شده و این اقدامات اموری عادی تلقی می‌شوند و معترضان به نقض قانون، پاسخی درخور و شایسته نمی‌یابند. تصور این است که حاکمان بیش از سایرین به دنبال ترویج و اعمال قانون هستند چون حداقل حاکمان نیک آگاهند که بقای هر حکومتی به اقدام و دقت در درستی انجام قانون است و ما انتظاری جز عملکرد قانونی از سوی مسئولان نداریم. بی‌توجهی به قانون و اخلاق و منش انسانی توسط برخی مسئولان ظلمی آشکار درحق شهروندان است. به خصوص آنکه شهروندی ظالمانه و به دور از قانون به زندان افکنده شود و دست او و خانواده او از اعمال هر راهی برای احقاق حقوق کوتاه باشد. این نامه، دادخواهی خانواده‌ای ایرانی است که عزیزی در بند دارد. خانواده‌ای که چون هر خانواده دیگر ایرانی آرزوی زندگی امن و پرمحبت در آن دارد و درخواستی است از مسئولان و حاکمان این سرزمین.

با احترام : نرگس محمدی


تاریخ انتشار : ۱۶ / فروردین / ۱۳۹۰

منبع : سایت ملی ـ مذهبی‌ها

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
ویرایش : ۰ بار / شروین
.
26_04_2011 . 03:52
#10
خانواده تقی رحمانی بدون ملاقات از جلوی اوین برگشتند
جــرس : تقی رحمانی پس از گذشت ٧۵ روز از بازداشت همچنان در بلاتکلیفی به سر می برد.

به گزارش منابع خبری جرس، وی در اعتراض به روند غیرقانونی بازداشت و نگهداری خود از پاسخ دادن به بازجویان خودداری می کند.

رحمانی جهت پاسخ دادن به سوالات بازجویان و ارائه دست نوشته در مورد برخی موضوعات مورد نظر بازجویان در زندان تحت فشار قرار دارد و از ارائه این دست نوشته‌ها در زندان خودداری می‌نماید.

بر اساس این گزارش، وی تاکنون دو بار ملاقات در روزهای ۱٨ اسفند و ۱٨ فروردین داشته ولی روز پنجشنبه اول اردیبهشت و پس از گذشت ٧۵ روز از بازداشت تقی رحمانی همسر و فرزندان او موفق به ملاقات با وی نشدند.

در حالی که مادر، همسر و فرزندان رحمانی تا پایان ساعت ملاقات و ساعت ها منتظر ملاقات با تقی رحمانی بودند،، مسئولین ملاقات با بهانه های واهی (نبود شناسنامه) مانع این ملاقات شدند و تنها به خواهر او ملاقات دادند.

کیانا و علی، فرزندان رحمانی بارها از مسئولین می خواستند پدرشان را ببیند و خانواده هم اصرار داشتند که لااقل به دو کودک وی ملاقات انجام دهند که مسئولین با این خواسته نیز موافقت نکردند. کیانا (دختر رحمانی) در حالی که به شدت گریه می کرد و پدرش را می خواست، به همراه خانواده آخرین ترک کنندگان سالن ملاقات بودند.


تاریخ انتشار: ۵ / اردیبهشت / ۱۳۹۰

منبع : جرس
ــــــــــــــــــــــــــ
ویرایش : ۰ بار / شروین
.
29_04_2011 . 08:05
#11
شرایط تقی رحمانی نگران کننده است
گزارش : نرگس محمدی در مصاحبه با روزآنلاین


خانواده تقی رحمانی در مصاحبه با "روز" نسبت به وضعیت این فعال سیاسی ابراز نگرانی و اعلام کردند او شرایط نگران کننده ای دارد.

نرگس محمدی، همسر آقای رحمانی به "روز" گفت همسرش اعلام کرده دیگر حاضر به پاسخ دادن به بازجویی ها نیست.

تقی رحمانی، از نویسندگان نشریه "ایران فردا" و از نیروهای ملی مذهبی است که ۲۰ بهمن ماه گذشته بازداشت شد. خانواده او تاکنون تنها دو بار در حضور ماموران موفق به ملاقات با او شده اند اما از ۱۸ فروردین تاکنون هیچ خبری از وضعیت وی ندارند.

نرگس محمدی، نایب رئیس کانون مدافعان حقوق بشر که خود با قرار وثیقه از زندان آزاد شده درباره وضعیت همسرش می گوید: در این ۸۰ روز تنها دو بار ملاقات کردیم یکبار در ۱۸ اسفند و بار دوم در ۱۸ فروردین و اکنون از او بی خبر هستیم.

او می افزاید: هفته گذشته، روز پنج شنبه فکر میکردم ملاقات میدهند، با بچه ها رفتم اما به بهانه های مختلف ملاقات ندادند. بچه ها خیلی ناراحت بودند و به خاطر آنها تا آخر وقت ایستادم حتی کیانا به مسئولین آنجا گفت بگذارید پدرم را ببینم اما توجهی نکردند. برگشتیم و دیگر هیچ خبری نداریم و با توجه به مسائلی که وجود داشت به شدت نگران ایم.

همسر آقای رحمانی درباره این مسائل و نگرانی ها توضیح میدهد: روز ۱۸ فروردین که تقی را دیدیم از روند پرونده اش شکایت داشت و می گفت به هیچ عنوان حاضر نیست بازجویی پس بدهد و به بازجویان هم گفته که تنها در حضور بازپرس به سئوالات پاسخ خواهد داد.

او می افزاید: تقی شاکی بود که قرار بازداشت موقت را به او ابلاغ نکرده اند و می گفت بازداشت اش وجاهت قانونی ندارد. در اصل تقی را بدون حکم بازداشت کردند، حتی برای تفتیش منزل هم حکم نداشتند، تاکنون هم هیچ قرار بازداشتی به او ابلاغ نکرده اند در حالیکه یا باید حکم محکومیت داشته باشد که در زندان نگهدارند یا باید همان روز اول قرار بازداشت موقت را به او ابلاغ می کردند که بتواند اعتراض کند اما تا ۱۸ فروردین هیچ قراری به او ابلاغ نشده و او را غیر قانونی نگه داشته اند.

از خانم محمدی درباره اتهامات انتسابی به آقای رحمانی می پرسم. می گوید: ما تنها دو ملاقات در حضور ماموران داشتیم و تقی نمی توانست حرفی بزند. ماموران کنار او و همچنین کنار ما نشسته بودند. تنها حرفی که تقی زد این بود که 4 اتهام به او نسبت داده اند و او اتهامات را قبول ندارد. بیش از این نمیدانیم که این اتهام ها چه بوده است.

خانم محمدی همچنین می گوید شرایط نگهداری همسرش هم به شدت نگران کننده است.

به گفته او، آقای رحمانی تا ۵۵ روز پس از بازداشت اجازه هواخوری نداشته: "روز ۱۸ اسفند که برای اولین بار تقی را ملاقات کردیم گفت امکان هواخوری ندارد.ما به شدت به این مساله اعتراض کردیم او را در یک سلول تنها قرار داده بودند بدون هیچ گونه هواخوری. حتی هفته چهارم که من به زندان رفتم و خواستار ملاقات شدم به من گفتند او حق خروج از بند را ندارد چه برسد به ملاقات.

همسر آقای رحمانی می افزاید: اجازه ملاقات نمیدهند و همین باعث نگرانی ما است و اعتراض داریم که چرا نمی گذارند بچه ها، پدرشان را ببینند. چه مسائلی برای تقی به وجود آمده که بعد از ۷۰ روز بازداشت و در ۱۸ فروردین اعلام میکند که حاضر نیست بازجویی پس بدهد؟

خانم محمدی به عدم پاسخگویی مسئولین اشاره می کند و می گوید: تاکنون 5 نامه به دادستان نوشته ام هیچ پاسخی نداده اند در مورد نامه اول گفتند دستور پی گیری داده شده اما هیچ جوابی به ما ندادند. تقی درخواست ملاقات با دادستان را کرده باز هم جوابی نداده اند. وکیلش تاکنون موفق به گرفتن امضا از تقی برای وکالت نامه نشده.من و آقای شریف، وکیل تقی، روز سه شنبه به دادگاه مراجعه کردیم که شاید بتوانیم بازپرس پرونده تقی را ببینیم و وکالت نامه را دست تقی برسانیم اما اجازه ورود ندادند.

نرگس محمدی سپس می افزاید: تقی در سلول های بند امنیتی است؛ گویا یک نفر را اخیرا با ایشان در یک سلول گذاشته اند اخیرا هم که نه تماس تلفنی داریم نه چیزی.

تقی رحمانی، نویسنده، روزنامه نگار و عضو شورای نیروهای ملی مذهبی بیش از یک سوم عمرش را در زندان سپری کرده.

او شامگاه 20 بهمن بازداشت شد. نرگس محمدی پیش از این در نامه سرگشاده ای به دادستان تهران نحوه ورود ماموران امنیتی به منزلش و بازداشت آقای رحمانی را چنین تشریح کرده بود: وقتی مردان نامحرم ناشناس در مقابل من ایستاده بودند و مرا با سر و روی نامناسب می‌دیدند، احساس کردم در ایران نیستم. احساس کردم سرزمین مادری‌ام به تاراج رفته و من بی‌پناه در سرزمینی غریب و بیگانه‌ام. حال سؤال دارم از شمای مسئول و طلب پاسخ دارم: آیا زنان این سرزمین، بر مردان حکومت حلال شده‌اند؟ آیا ما زنان و مادران دیگر حرمتی در این سرزمین نداریم؟ آیا با وضع ظاهری درون خانه دیدن من، یک مادر، یک زن ۳۷ ساله در منزل شخصی و در شب هنگام توسط مردان ناشناس و نامحرم هیچ گناهی در پیشگاه خداوند متعال....

آقای رحمانی بلافاصله پس از انتخابات مخدوش ۲۲ خرداد نیز بازداشت و با قرار وثیقه آزاد شده بود.

او در سالهای ۶۵، ۷۶ و ۷۹ بارها بازداشت شده و بیش از ۱۴ سال را در زندان سپری کرده است.


تاریخ انتشار : ۸ / اردیبهشت / ۱۳۹۰

منبع : روزآنلاین
ــــــــــــــــــــــــــــ
ویرایش : ۰ بار / شروین
.
15_05_2011 . 23:23
#12
تقی رحمانی با قید وثیقه آزاد شد
سه ماه پس از دستگیری‌ی تقی رحمانی، روزنامه‌نگار مستقل و فعال ملی ـ مذهبی، وی با قید وثیقه از زندان آزاد شد.

تقی رحمانی که بیستم بهمن ماه سال گذشته بازداشت شده بود، امروز با قرار وثیفه یک‌صد و پنجاه میلیون تومانی آزاد شد.

دستگیری‌ی رحمانی به دنبال فراخوان مخالفان ایران به راهپیمایی در روز بیست و پنجم بهمن ماه، در حمایت از مردم مصر و تونس، صورت گرفته بود، که بازداشت جمع کثیری از روزنامه‌نگاران در ایران را به دنبال داشت.

رحمانی روز ۲۰ بهمن از سوی ماموران امنیتی در منزل خود بازداشت شد، و در حالی که به شدت بیمار بود، زندانی شد. پس از آن نرگس محمدی، همسر وی، و سخن‌گوی کانون مدافعان حقوق بشر، بارها به بازداشت ناگهانی‌ی همسرش، و هجوم ناگهانی‌ی ماموران امنیتی به منزل‌شان، و هم‌چنین زندانی کردن رحمانی با وجود شرایط جسمی نامساعدش، اعتراض کرده بود .

تقی رحمانی، در طول ۳ دهه‌ی گذشته، بارها به دلیل فعالیت‌های سیاسی و مطبوعاتی‌اش بازداشت و زندانی شده، و سال‌های درازی را در زندان‌های جمهوری اسلامی به سر برده است.


تاریخ انتشار: ۲۵ / اردیبهشت / ۱۳۹۰

منبع : خودنویس
ــــــــــــــــــــــــــــــ
ویرایش : یک بار / شروین
.
17_05_2011 . 20:12
#13
بازداشت مجدد تقی رحمانی، فعال ملی مذهبی
جــرس: به گزارش منابع خبری، تقی رحمانی، فعال ملی ـ مذهبی، و مشاور مهدی کروبی، مجددا بازداشت شد.

به گزارش "میزان خبر"، این فعال ملی مذهبی، که تنها دو روز پیش، و بعد از سپری کردن سه ماه زندان، بازداشت شده بود، امروز سه‌شنبه، ٢٧ اردیبهشت ماه، بازداشت شد.

بنا بر این گزارش، این پژوهش‌گر، که صبح امروز به دادسرای امنیت مستقر در زندان اوین احضار شده بود، دیگر به منزل مراجعه نکرده است.

بر همین اساس، کمپین بین‌المللی‌ی حقوق بشر ایران، به نقل از یکی از دوستان رحمانی، درباره بازداشت مجدد وی گزارش داده است: "درحالی‌که تنها دو روز از آزادی آقای رحمانی به قید وثیقه گذشته بود، یک فرد ناشناس طی تماس تلفنی با آقای رحمانی از وی خواست کرد که برای امضاء صورت جلسه‌ی آزادی‌اش به زندان اوین مراجعه کند. در پی این تماس، ساعت ۱۰ صبح امروز، آقای رحمانی نیز همراه وکیل‌اش به دادسرای اوین مراجعه کرده است". این درحالی است که برخی گمانه‌زنی‌ها حاکی از است که بین نیروهای امنیتی در خصوص آزادی و یا زندانی کردن آقای رحمانی اختلاف‌نظر وجود دارد، و این احتمال وجود دارد که با آزاد کردن وی از سوی وزارت اطلاعات، یکی دیگر از نهادهای اطلاعاتی ـ امنیتی به بازداشت او اقدام کرده باشد.

منبع یاد شده هم‌چنین به کمپین گفت : "به وکیل آقای رحمانی اجازه‌ی ورود به دادسرا را نداده‌اند، و آقای رحمانی به تنهایی وارد دادسرای اوین شده‌اند. با گذشت چندین ساعت از ورود آقای رحمانی به داخل دادسرای اوین، هم‌چنان از وی خبری نشده است، و فقط سربازهای مقابل دادسرای اوین پس از چند ساعت به وکیل ایشان گفته اند که: منتظر نمانید، تقی رحمانی بازداشت شده است."

وی افزود : "تا کنون نیز هیچ خبری از آقای رحمانی در دست نیست، و هم‌چنان نهادی که ایشان را به دادسرای اوین احضار و ظاهراً بازداشت کرده است. و علت بازداشت مجدد آقای رحمانی، پس از گذشت دو روز از آزادی ایشان، نامشخص است."

گفتنی است تقی رحمانی ۲۵ اردیبهشت ماه، با تودیع وثیقه‌ی یک صدو پنجاه میلیون تومانی، پس از بیش از سه ماه زندان، آزاد شد. او در ۲۰ بهمن ۸۹، با حمله‌ی نیروهای امنیتی به خانه‌اش، بازداشت شده بود. وی از فعالان سیاسی است که سابقه‌ی نزدیک به ۱۵ سال زندان را به صورت منفصل، طی دهه‌های گذشته، با خود به همراه دارد. همسر وی، نرگس محمدی نیز، که از فعالان برجسته‌ی حقوق بشر به شمار می رود، طی سال‌های گذشته، بارها به دلیل فعالیت‌های حقوق بشری خود، بازداشت شده است.‏

نرگس محمدی پس از بازداشت همسرش در بهمن ماه، به کمپین در خصوص وضعیت همسرش گفت: "من فعالیت‌های حقوق بشری داشته‌ام، که با من برخورد شده، و الان منتظر حکم‌ام هستم . اما تقی رحمانی ۱۵ سال متحمل حبس بوده است. وی دهه‌ی ۶۰ با ویژگی خاص زندان آن دوره را گذارنده است، و فشارها و شکنجه‌های جسمی و روحی‌ی بسیاری را متحمل شده است. اما واقعیت این است که، هر بار که از زندان آزاد شده، برای تحقق آزادی بیان، دموکراسی و حقوق بشر به شیوه‌ای کاملاً مسالمت‌آمیز و مبتنی بر گفتگو، راه‌اش را ادامه داده است، و بارها بازداشت شده است. این پنجمین باری است که تقی بازداشت شده است. در بازداشت‌های گذشته او سلول‌های انفردای‌ی طولانی مدتی را تحمل کرده است. سال ۷۹ که بازداشت شد، هفت ماه پی در پی در سلول انفردای بود، حتی در سه ماه اول در سلول‌اش کتاب قران هم نداشته است، تنها کتابی که همیشه در بندها هست. تقی در سلولی به اندازه‌ی قد خودش، و به اندازه باز کردن دو دست، هفت ماه را گذراند. من یادم است وقتی پس از ۷ ماه به ملاقات او رفتم، او را نشناختم، حتی مادرش هم او را نشناخت، چون جسم‌اش به شدت فرسوده شده بود. در بازداشت بعدی چهار ماه شبیه همان سلول را تحمل کرد."


تاریخ انتشار : ۲۷ / اردیبهشت / ۱۳۹۰

منبع : جرس
ــــــــــــــــــــــ
ویرایش : یک بار / شروین
.
18_05_2011 . 22:05
#14
آزادی مجدد تقی رحمانی پس از چند ساعت
تقی رحمانی، زندانی سياسی، که روز يکشنبه ۲۵ اردبيهشت ماه از زندان اوين آزاد شد، و دو روز بعد دوباره بازداشت شده بود، مجددا پس از چند ساعت در اوين آزاد شده است.

نرگس محمدی، همسر او، دیروز در مصاحبه با کمپین بین‌المللی‌ی حقوق بشر در ایران، با اشاره به اينکه اکنون يک ساعت از بازگشت مجدد او به خانه می‌گذرد گفت: "يک روز پس از آزادی او، يک نفر از اوين تماس گرفت و گفت: تقی بايد به اوين برود، تا صورت جلسه‌ای را امضا کند. دوباره ايشان امروز صبح تماس گرفتند، و گفتند که حتماً با کارت شناسايی‌ی خود برای امضاء صورت جلسه‌ای بايد به اوين بروند، و اصلاً حرف از احضار و زندانی‌ی مجدد نبود. ايشان هم امروز به اتفاق محمد شريف، وکیل‌شان به اوين رفتند."

همسر تقی رحمانی گفت : "اما ايشان همان‌جا بازداشت شدند، و به وکيل‌اش هم گفته بودند شما برويد، چون ايشان بازداشت شده است. اين خبر برای من خيلی تکان‌دهنده بود، چون تمام مراحل قانونی انجام گرفته بود، و قرار بازداشت ايشان فسخ، و دستور آزادی ابلاغ و صادر شده بود. با اين حال، يک‌ساعت پيش تقی دوباره به خانه برگشت".

نرگس محمدی با اشاره به اينکه حال آقای رحمانی خوب است ، گفت: "از صبح تا غروب در اوين بوده است، و الان يک‌ساعتی می‌شود که دوباره به خانه برگشته است. خلاصه اين وضعيت ماست".

نرگس محمدی درباره دليل بازداشت مجدد همسرش امروز صبح گفت: "صحبت مشخصی نشده است، ولی ظاهراً برای بازداشت ايشان کشمکشی هم بوده. حالا فعلاً که ايشان آزاد شده اند".

تقی رحمانی، عضو شورای ملی مذهبی، و عضو فعال ستاد انتخاباتی مهدی کروبی، در سال‌های اخير بارها بازداشت شده است. او در ۲۰ بهمن ۸۹ در منزل‌اش با حضور دو فرزند خردسال و همسرش بازداشت شد. در حالي‌که به شکل غيرقانونی و ناگهانی ماموران امنيتی وارد خانه شده بودند. اين فعال سياسی روز ۲۵ اردبيهشت ماه، با فسخ قرار بازداشت‌اش، آزاد شد، که مجدداً بازداشت، و دوباره طی يک روز آزاد شد. همسر وی، نرگس محمدی، نايب رييس کانون مدافعان حقوق بشر نيز سال گذشته چند هفته در بازداشت نيروهای امنيتی بود، که به دنبال وخامت شديد حالش از زندان آزاد شد، و هنوز به دليل فشارهای دوران بازجويی تحت مراقبت پزشکی است.


تاریخ انتشار : ۲۸ / اردیبهشت / ۱۳۹۰

منبع : دانشجو نیوز
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ
ویرایش : یک بار / شروین
.
03_06_2011 . 23:50
#15
تقی رحمانی به زندان فراخوانده خواهد شد
تقی رحمانی به زندان فراخوانده خواهد شد.

بنا به گزارش منابع خبری، جعفری دولت‌آبادی دادستان تهران، در دیدار با خبرنگاران، در خصوص پرونده‌ی تقی رحمانی گفته است: این فرد فعلاً آزاد است. البته محکومیتی دارد که در زمان اجرا فراخوانده خواهد شد.


منبع : سایت نیروهای ملی ـ مذهبی
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
ویرایش : یک بار / شروین
.
11_07_2011 . 10:54
#16
خوش‌نام ناکام
شماره سیزدهم ماهنامه "مهرنامه"، ویژه تیر ماه ۱۳۹۰، منتشر شد.

در این شماره، مقاله‌ای از تقی رحمانی درباره "خلیل ملکی، و جنبش‌های چپ در ایران" آمده است.


ویرایش : یک بار / شروین
.
21_09_2011 . 14:07
#17
موج چهارم
شماره پانزدهم ماهنامه "مهرنامه"، ویژه شهریور ماه ۱۳۹۰، منتشر شد.

در این شماره، مقاله‌ای از تقی رحمانی درباره "روشنفکری چیست؟ روشنفکر کیست؟" آمده است.


ویرایش : یک بار / شروین
.
17_10_2011 . 20:07
#18
نکاتی درباره «حاشیه‌ای بر یک گفت‌وگو»
در شماره‌ی ۶۹ دوماه‌نامه‌ی سیاسی ـ راهبردی چشم‌انداز ایران، نقد آقای محمود درگاهی درباره گفت‌وگوی سوسن شریعتی و تقی رحمانی آمده است.

در پاسخ به ایشان نیز آقای رحمانی نکاتی را درباره این مقاله بیان کرده است.


ویرایش : یک بار / شروین
.
02_11_2011 . 21:15
#19
از حق به حقوق
شماره شانزدهم ماهنامه "مهرنامه"، ویژه آبان ماه ۱۳۹۰، منتشر شد.

در این شماره، مقاله‌ای از تقی رحمانی، درباره روشنفکر تحققی و موج چهارم آن آمده است.


ویرایش : یک بار / شروین
.


پرش به انجمن:


کاربرانِ درحال بازدید از این موضوع: 1 مهمان