"... روشنفکر، به معنای مطلق، "خداگونهای" است در "جهان"، و "پیامبرگونهای" است در "جامعه"، و "امام گونهای" است در تاریخ. روشنفکری، نه فلسفه است، نه علم، نه فقه، و نه ادب و هنر، بلکه در یک کلمه، "علم هدایت" است، و نوعی "علم نبوت"، که نه چون فلسفه ذهنیتسازی است، و نه چون علم، نقش صورت اشیا و روابطشان است که در ذهن آنچنان که هستند، بلکه علم "شدن" است، و خبر دادن از "راه"، که از "خودآگاهی وجودی"ی آدمی سرچشمه میگیرد، و بنابراین، در ذات خود "دعوت" را به همراه دارد، و بنابراین، "مسئولیت" را..."
مجموعه آثار ۲۰ / چه باید کرد؟ / ص ۰۰۰
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
ویرایش : یک بار / شروین / بدون متن