دکتر ناصر میناچی
29_12_2009 . 23:34
#1
دکتر ناصر میناچی
یکی از بنیان‌گذاران حسینیه ارشاد





دوستان گرامی!
منتظر دریافت اطلاعات شما درباره این موضوع هستیم.



ـــــــــــــــــــــــــــــــ
.
29_12_2009 . 23:45
#2
دکتر ناصر میناچی
[تصویر: http://talar.shandel.info/photo/ershad.jpg]


نام مقاله : دکتر ناصر میناچی

نویسنده : حسین افشاری

موضوع : ـــــ


ناصر میناچی متولد ۱۳۱۰ تهران و تحصیل‌کرده رشته حقوق، از بنیانگذاران حسینیه ارشاد و از یاران نزدیک مرحوم دکتر شریعتی و مهندس بازرگان می‌باشد، که در دولت موقت وزیر اطلاعات و تبلیغات (ارشاد) و سرپرست سازمان اوقاف بود.

ناصر میناچی از جمله کسانی بود که عصر جوانی و تحصیل‌اش مقارن با جریانات ملی شدن صنعت نفت و کودتای ۲۸ مرداد و وقایع پس از آن بود، و به لحاظ احساسات پاک و وطن‌دوستانه نمی‌توانست از کنار این مسائل بگذرد، و فقط در اندیشه خویش و خانواده باشد، و لذا به جبهه ملی پیوست.

حسینیه ارشاد به سال ۱۳۴۳ توسط محمد همایون، ناصر ميناچی و عبدالحسین علی‌آبادی به قصد فعالیت‌های مذهبی تاسیس شد. مرتضی مطهری از ابتدا در جریان تشکیل این موسسه بود و از همان ابتدا همکاری خود را آغاز کرد. اولین کار چاپی حسینیه کتاب "محمد خاتم پیامبران" بود که مطهری قسمت هجرت تا وفات آن را به واسطهٔ آشنایی‌ای که با محمد‌تقی شریعتی داشت، به پسر وی علی شریعتی سپرد. بعدها با گسترش اختلاف‌های بین میناچی و مطهری و نیز پیشرفت خیره‌کننده‌ شریعتی، مطهری حسینیه را در اواخر سال ۱۳۴۹ ترک کرد، و از این به بعد موسسه با سخنرانی‌های آتشین دکتر شریعتی به راه خود ادامه داد.

حسینیه ارشاد به مکانی در قلب تهران برای حضور نسل نواندیش مخالف رژیم، و نیز برخی مذهبیون قشری، تبدیل شده بود، که شریعتی در آن مکان به هر کاری و تلاشی دست می‌زد و برخی شخصیت‌های روحانی برای مقابله با رونق روزافزون حسینیه ارشاد، مسجد قبا را در نزدیکی آن راه اندازی کردند، که با حمایت برخی چهره‌های فرهنگی پهلوی نیز روبرو شد.


تعطیلی حسینیه ارشاد

سرانجام در سال ۱۳۵۱ ساواک به دستور شاه، حسینیه را تعطیل کرد. حسینه تا انقلاب بازگشایی نشد. پس از بازگشایی‌ مجدد حسینیه‌ ارشاد پس از انقلاب، میناچی، که تنها یار اولیه‌ی زنده بود، مدیریت آن را برعهده گرفت. او تاکنون جز وقفه‌ای که به خاطر تصدی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در دولت موقت مهدی بازرگان پیش آمد، مدیریت حسینیه‌ی ارشاد را برعهده دارد.

اولین پیش‌نویس قانون اساسی را حسن حبیبی در پاریس و با موافقت امام خمینی تدوین کرد، که برگرفته از قانون اساسی وقت ایران و قوانین اساسی برخی دیگر از کشورهای جهان بود.

آیت‌الله خمینی این پیش‌نویس را با خود به ایران آوردند. اما گویا به این دلیل که در شرایط انقلابی کشور، این پیش‌نویس نمی‌توانست پاسخگوی نیازهای ایران باشد، گروهی از حقوقدان‌ها را مامور تهیه پیش‌نویس دیگری کردند. به این منظور ناصر کاتوزیان، عبدالکریم لاهیجی، حسن حبیبی، محمدجعفر جعفری لنگرودی، ناصر ميناچی و احمد صدرحاج سیدجوادی مسئول شدند. قرار بر این بود که این گروه در حسینیه ارشاد هر روز جلساتی برگزار کند و در مدت حدود یک ماه این پیش‌نویس آماده شود.

در این پیش‌نویس، نظام ایران بر پایه حضور رییس‌جمهور، نخست وزیر، و پارلمانی به نام مجلس شورای ملی در نظر گرفته شد. شورای نگهبان قانون اساسی نیز در این پیش‌نویس وجود داشت (اما شکل انتخاب حقوقدانان و فقها کاملا متقاوت از شرایط فعلی بود و رسیدگی آن‌ها به قوانین در موارد خاصی انجام می‌پذیرفت).

دکتر میناچی با تشکیل دولت موقت، وزارت اطلاعات و تبلیغات (ارشاد) و سرپرست اوقاف را بر عهده داشت، و پس از آن مدیریت حسینیه ارشاد و وکالت را تاکنون ادامه داده است.


تاریخ انتشار : ۰۰ / ـــــ / ۰۰۰۰

منبع : وبلاگ تاک
ــــــــــــــــــــــــ
ویرایش : شروین یک بار
.
16_10_2010 . 23:48
#3
خاطرات دکتر ناصر میناچی
[تصویر: http://talar.shandel.info/photo/ershad.jpg]


نام مقاله : خاطرات ناصر میناچی

سخنران : ناصر میناچی

موضوع : امام موسی صدر و حسینیه ارشاد


در مراسم بزرگداشت سی و دومین سالگرد اسارت امام موسی صدر که در حسینیه ارشاد برگزار شد، آقای دکتر ناصر میناچی بعنوان مدیر حسینیه و یکی از بنیان‌گذران این موسسه‌ي فرهنگی – مذهبی، دقایقی کوتاه به نقل خاطراتی از خود پیرامون امام موسی‌صدر و نقش ایشان در مراسم خاکسپاری دکتر علی شریعتی پرداختند.

ایشان با محور قرار دادن این موضوع که « اساسا چرا و به چه منظور است که حسینیه ارشاد برای امام موسی صدر مراسم یادبود گرفته است؟ » به بیان برخی مطالب می‌پردازد که در ذیل می‌خوانیم.

در این همایش (طلوع ناتمام) که در شب قدر و در دوشنبه شب ۸ شهریور ماه ۱۳۸۹در محل حسینیه ارشاد برگزار شد، دکتر میناچی به برخی از تعاملات و مناسبات بین حسینیه و امام موسی صدر در لبنان اشاره کرده و به بیان برخی از مهم‌ترین آنها پرداختند . ایشان، حمایت‌های معنوی امام موسی صدر(رهبر شیعیان لبنان) از دکتر شریعتی – کمک به پخش آثار و کتب شریعتی در لبنان (بواسطه‌ي شهید چمران و دیگر دوستان و دانشجویان فعال در آنجا) – ترجمه‌ي کتاب "سیمای محمد" توسط ایشان و حمایت از ارسال کمک‌های مالی حسینیه (که غالبا توسط علاقمندان حسینیه - دانشجویان – فعالان سیاسی و مذهبی – کمک‌های مردمی و...) برای کمک به شیعیان و مبارزان مسلمان لبنان را از اصلی‌ترین دلایل پاسداشت امام موسی صدر در حسینیه ارشاد اعلام کردند.

وی سپس به نقل خاطراتی کوتاه از ایام شهادت دکتر شریعتی(۲۹ خرداد ۱۳۵۶) پرداخت و در این مورد بیان داشت که در آن ایام، جلسه‌ای در لندن توسط ما و دوست‌داران شریعتی و دانشجویان فعال در اروپا و برخی چهره‌های شناخته شده، شکل گرفت مبنی بر اینکه با شرایط بوجود آمده بهترین تصمیم برای تشییع پیکر دکتر شریعتی چه می‌باشد؟ . او اضافه کرد: مطلع شدیم که تیمی از ماموران و کارشناسان حرفه‌ای ساواک (حدود ۴۰ نفر) عازم لندن شده‌اند و هدفشان ربودن جسد شریعتی و انتقال آن به تهران به هر وسیله‌ای می‌باشد. آنها حتی به منزل آقای فکوهی مراجعه کردند و درخواست خود را اظهار داشته بودند. هدف آنها که توسط شخص شاه و ساواک تعیین شده بود، انتقال جسد شریعتی به ایران و برپایی یک مراسم گسترده و پر سرو صدا برای شریعتی در مشهد بود. آنها می‌خواستند کاری را که در دوران حیان شریعتی نتوانستند با او انجام دهند، در این شرایط محقق سازند و او را بدنام و بی‌آبرو سازند. خودشان برایش مراسم بگیرند و از او تجلیل کنند! و پس از تشییع در حرم امام رضا و طواف او در حرم، در کنار ضریح، جایی او را دفن کنند و برای همیشه به خاطره‌ي شریعتی پایان دهند!

ما در آن روزها بسیار حساس و هوشیار بودیم و حتی تیمی از دانشجویان دائم کشیک می‌دادند که مبادا کسی بیاید و جسد شریعتی را از سردخانه برباید. در همین حال بود که افراد نظرسنجی می‌کردند و هرکس برنامه‌ي خود را برای فرار از چنین موقعیتی شرح می‌داد. بیشترین آراء این بود که جسد را به عراق منتقل کرده و در نجف تشییع کنیم و از آنجا که امام (آیت .. خمینی) آنجا مستقر هستند توسط ایشان برای شریعتی نماز خوانده شود و در همانجا هم شریعتی را دفن کنیم. اما عده‌ای براین گمان بودند که امکان دارد بدلایلی ایشان(آقای خمینی) این کار را نکند و بدلیل برخی ملاحظات، از این کار منصرف شوند. حتی این امکان بسیار قوی است که صدام حسین بواسطه‌ي اطلاع ساواک و فشارهای امنیتی، از تشییع و خاکسپاری دکتر جلوگیری کند و جسد را باز به تهران منتقل نمایند.(در آن ایام رابطه‌ي شاه ایران با صدام بالاخره کمی بهتر شده بود و ارتباطات درحال فزونی بود.)

با استاد محمدتقی شریعتی تماس گرفتیم و نظر ایشان را پرسیدیم، که در جواب ایشان در جریان امور قرار گرفتند و با این نظریه که شریعتی را به سوریه برده و آنجا دفن کنیم موافقت کردند. ایشان همانجا گفتند که بدلیل علاقه‌ي دکتر شریعتی به زینب(س) و ارتباط خوب آقا موسی صدر با روحانیون شیعه، این امر میسر است و قابل قبول.

آقای میناچی در ادامه‌ي سخنان خود به ارتباط تلفنی خود از لندن با امام موسی صدر اشاره کرد و اینکه یک ربع ساعت با او در مورد همین قضیه به گفتگو پرداخته است. او اذعان داشت که موسی صدر شدیدا به او و سایر همراهان دلداری می‌داد و تسلای خاطر او شده بود و قویا اعلام می‌نمود که مبادا کوتاه بیایید و مبادا آن همه مجاهدات و میراث ارزشمند شریعتی را فراموش کنید. تو وارث همه‌ي آن تلاش‌های شریعتی هستی و باید آن را حفظ و صیانت کنی و من هم در اینجا پشتیبان شما هستم...

در همین حال بود که امام موسی صدر تلاش‌های بی‌دریغ خود را برای کمک به علاقمندان شریعتی و خانواده و شاگردان او انجام داد و با نفوذ و اعتباری که در لبنان و کشورهایی نظیر سوریه و فلسطین داشت، توانست مستقیما با حافظ اسد رئیس‌جمهوری سوریه صحبت کرده و مراحل انتقال پیکر شریعتی را به آن کشور آسان گرداند. حافظ اسد ضمن حمایت از آقا موسی‌صدر در شرایطی که سوریه سه روز در تعطیلات بسر می‌برد، یک هواپیمای اختصاصی برای ما در لندن ارسال کرد و تمام آن جمعیت حاضر در لندن را همراه با جسد دکتر شریعتی، بدون ویزا و مراحل امنیتی سوار هواپیما کرد و به مقصد سوریه فراخواند.

ناصر میناچی اظهار داشت که امام موسی صدر از ما پرسید که آیا دکترشریعتی وصیتی کرده است یا خیر؟ . پاسخ من مصبت بود و اعلام کردم که طبق وصیتی مکتوب که از شریعتی بجای مانده ایشان قبلا با مشورتی که با من و دوستان کردند، علاقمند به دفن خود، در همین حسینیه ارشاد بودند. از آنجا که این وصیت عهدی است و در زمان حیات او ، با این وصیت نیز موافقت شده است، بنابر این واجب است که پیکر این مسلمان نهایتا در هین محل دفن گردد و هرکس که با این موضوع بة هر طریقی مخالفت کند، گناه بزرگی مرتکب شده است. امام موسی صدر نیز این موضوع را متذکر شدند و از این رو ایشان خود اقدام به برگزاری آن مراسم‌های با شکوه برای شریعتی کردند و بخشی از فعالان و شخصیت‌ها و احزاب سیاسی لبنان و فلسطین و سوریه نظیر « عرفات » نیز در مراسم‌های شریعتی حضور پیدا کرده و اعلام حمایت کردند...

گفتنی است، در این همایش اشخاص دیگری نظیر دکتر سوسن شریعتی نیز به نقل خاطرات و بیان سخنان خویش پرداختند.


تاریخ انتشار : ۲۳ / مهر / ۱۳۸۹

منبع : وبلاگ دکتر علی شریعتی
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
ویرایش : شروین ۰ بار
.
30_10_2010 . 20:28
#4
تصویر ناصر میناچی
.
03_11_2010 . 17:49
#5
دکتر ناصر میناچی



منبع : فیس‌بوک حسینیه ارشاد
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
.
21_06_2011 . 01:11
#6
حسینیه ارشاد و شریعتی، کاخ جوانان را از رونق انداخته بود
[تصویر: http://talar.shandel.info/photo/ershad.jpg]


نام مقاله : حسینیه ارشاد و شریعتی

مصاحبه با : ناصر میناچی

مصاحبه کننده: فرزانه بذرپور / جرس

موضوع : شریعتی و حسینیه ارشاد


جرس : ۲۹ خرداد ماه ۵۶ سالروز درگذشت مردی است که می توان او را ایدئولوگ انقلاب و محبوبترین چهره روشنفکری دینی ایران دانست. دکتر شریعتی از سال ۴۷ سخنرانی های خود را در حسینیه ارشاد آغاز کرد جلساتی که به گزارش ساواک با استقبال پنج هزار نفری جوانان و دانشجویان مواجه می شد. این جلسات و کلاس ها تا سال 52 ادامه داشت و در نهایت با محاصره‌ی حسینیه‌ی ارشاد و درگیری با شاگردان و دانشجویان و دستگیری عده‌ای به بسته شدن حسینیه‌ی ارشاد منجر شد، شریعتی نیزدر سال 53 بازداشت و هجده ماه محبوس و مجبور به بازنشستگی زودهنگام شد. از آن پس تا اردیبهشت سال 56 که با نام علی مزیانی از کشور خارج شد ، علیرغم کنترل شدید ساواک در جلسات مخفی خانگی همچنان با یاران و هواردانش ارتباط داشت. اما در پی هجرت ساواک از غیبت دکتر شریعتی مطلع شد و همسرش را ممنوع الخروج کرد و در نهایت 29 خرداد ماه دکتر شریعتی در لندن و در فراق همسر و فرزند کوچکش مونا درگذشت. مرگی که در هاله ای از ابهام ماند.پیکر شریعتی علیرغم وصیتش در زینبیه دمشق دفن شد و هیچگاه حکومت اجازه نداد شریعتی همانطور که خواسته بود در حرم امام رضا و در کنار پدرش دفن شود..

نمی توان از حسینیه ارشاد و سخنرانی های شورانگیز دکتر علی شریعتی گفت و یادی از ناصر میناچی از بنیانگذاران حسینیه نکرد. میناچی باهشتاد سال سن همچنان در دفتر حسینیه ارشاد حضور مستمر دارد و در تمام سالهای بعد از انقلاب به جز دوران کوتاهی که در دولت موقت وزارت فرهنگ و ارشاد را بر عهده داشت، همواره متصدی حسینیه بوده است. میناچی از خاطراتش در سال 53 می گوید که همراه با دکتر شریعتی در زندان ساواک به سر می برده است و به یاد می آورد که در واپسین روزهای زندگی شریعتی با دکتر توافق کرده بودند که شعبه ای از حسینیه را در لندن بر پا کنند. در سالروز درگذشت دکتر شریعتی با ناصر میناچی به گفتگو نشسته ایم.


س : جناب میناچی ممکن است یکی از خاطرات تان از دکتر شریعتی را برای ما بفرمایید؟

ج : خاطرات من در کتابچه حسینیه ارشاد آمده است . اما یکی از آنها را برایتان می گویم. شریعتی وقتی دوران ساواک در زندان کمیته مشترک ضد خرابکاری بود.فمن هم آنجا بودم . من شش ماه و ایشان 18 ماه زندانی بود . سال 53 بود . سلول های ما کنار هم قرار داشت. یک روز دیدیم اقای شریعتی را از سلولش بردند بیرون . همگی ناراحت و نگران شدیم . بعد معلوم شد پیش ثابتی رئیس اداره سوم ساواک بوده. بعدا که شریعتی از زندان آزاد شد من از وی پرسیدم که آن روز شما را کجا بردند، شریعتی گفت : "من را بردند اتاق آقای ثابتی ، در آنجا به من گفت که آقای دکتر شریعتی ، سه نفر از اساتید برجسته دانشگاه سوربن فرانسه مامور شدند که در ایران تحقیق کنند آیا ساواک شکنجه میکند یا خیر . اگر از شما سوال کردند چون ما چندان تو را شکنجه نکردیم از شکنجه زندانیان هم چیزی نگو . اگر بگویی ساواک شکنجه میکند آن وقت خواهی دید چه سرنوشتی پیدا میکنی مگر اینکه بگویی ساواک شکنجه نمیکند . شریعتی گفت من فکر کردم چه پاسخی به ثابتی بدهم . بعد گفتم این سه پرفسور با من به فرانسوی صحبت میکنند شما هم نمی فهمید و من مجبورم برای شما ترجمه کنم و بپرسم . به ثابتی گفتم باید فکر کنم ." بعد ایشان را می اندازند اتاق بغل و میگویند سرنوشت شما بستگی دارد به خودت . اگر بگویی شکنجه هست بدان که سرنوشت شومی خواهی داشت . شریعتی به من گفت ساعتها او را در اتاق کناری نگه داشتند - این بی اعتنایی ها و ساعتها در انتظار نگه داشتن زندانی برای کوبیدن شخصیت متهم بود- بعد از ساعتها ثابتی او را خواست ، شریعتی تعریف کرد که: " وقتی من را انداختند اتاق هیچ راهی نداشتم جز اینکه به خدا متوسل شوم و از خدا مدد بگیرم .و دست به دعا برداشتم . بعد که رفتم پیش ثابتی به او گفتم انها به فرانسه صحبت میکنند و من نمیتوانم بگویم که اینها این را میگویند و من چه جواب میدهم . بهترین راه اینست که به انها بگویید شریعتی گفت من با شما ملاقات نمیکنم . دیدم این بهترین راهست . چون من نمیتوانم وقتی بارها دیدم چطور اینها بچه ها را شکنجه کردند و زیر شکنجه شهید شدند ، اگر بگویم ندیدم که آینده چه پاسخی بدهم و اگر بگویم هست معلوم نیست چه بر سرم بیاید . دوباره چند ساعتی من را نگه داشتند اما آخرسر من را به سلولم برگرداندند.

شریعتی با این توسل به خدا و گفتن این مطلب از شر اینها خلاص شدند . نه علیه این جوانان بیچاره که شکنجه شدند حرفی زد و نه دردسر تازه ای برای خودش ساخت. این یکی از خاطرات من از دکتر شریعتی است .


س : آن زمان در حسینیه ارشاد سخنرانی های دکتر شریعتی مخاطبان زیادی داشت . روبه روی آنجا هم کاخ جوانان بود . آیا مخاطبان دکتر شریعتی همه مذهبی بودند؟ تاثیر دکتر شریعتی بر جوانان چطور بود؟

ج : ما در دوران شریعتی وقتی کلاس های تحقیقاتی دکتر شریعتی را تشکیل دادیم نام نویسی کردیم . ما در حدود چهار هزار کارت ورودی چاپ کردیم و با عکس و نام و نشان از دانشجویان و جوانان و حتی طلاب که از قم یا شهرستان ها میآمدند، نام نویسی میکردیم . دکتر شریعتی درس تاریخ ادیان میداندند و بعد هم اسلام شناسی که پاسخگویی به مارکسیست ها بود . آن طرف هم کاخ جوانان بود . یک روز ثابتی به دکتر شریعتی گفته بود که ما میتوانیم به دو روش جوان ها را بخریم و از این حسینیه شما که راجع به حسین و زینب و حضرت زهرا صحبت میکنید دورشان کنیم. ما با دو روش میتوانیم کاری کنیم که دیگر این جوانان سراغ شما نیایند . شریعتی پرسید چه روش هایی ؟ ثابتی گفت با پول و سکس . کاخ جوانان برای همین کارست و مهمانی هایی که در تخت جمشید شیراز راه میانداختند و اینها راههای است که ما میتوانیم جوانان را خوب اداره کنیم .


س : یعنی کاخ جوانان بعد از کلاس های دکتر شریعتی فعال شد؟

ج : نه جلوتر از آن دوره کاخ جوانان بود . اما بعد از شروع کلاس ها و سخنرانی های دکتر شریعتی دیگر آنجا رونقی نداشت .دیگر کسی تقریبا کاخ جوانان نمی رفت. همین جوانانی که میخواستند آلوده شان کنند وقتی یک جلسه شریعتی میآمدند پاگیر میشدند و مرید مطلق نسبت به افکار بسیار پسندیده دکتر شریعتی میشدند و مجموعه آثار ایشان دلالت دارد که ایشان چه کرده است و چه تاثیراتی بر جوانان داشته و امروز نسل ها پی در پی دنبال نوشته هایش هستند و حتی آنها که شریعتی را از نزدیک درک نکردند. امروز می آیند نوارها و سی دی هایش را از کتابخانه حسینیه ارشاد میگیرند.


س : اولین بار کجا با دکتر شریعتی آشنا شدید؟ و چه شد که دکتر شریعتی کلاس هایش را در حسینیه ارشاد آغاز کرد؟

ج : اولین بار سال 1346 بود که در سخنرانی محل موقت حسینیه پدر دکتر شریعتی مرحوم استاد شریعتی سخنرانی میکرد و آنجا من را به دکتر شریعتی معرفی کردند بعد از آن جلسه در حدود نیم ساعت با هم صحبت کردیم و هر دو همدیگر را کاملا درک کردیم و پیمان بستیم که راه جذب و جلب جوانانی را که سرگردان شدند بیابیم . افکار مادی گرایی و اندیشه الحادی بسیار رایج شده بود و کتابهای زیاد ترجمه شده دردسترس جوانان بود این جوانان که در گیر فلسفه های وارداتی بودند به سراغ ما نمی آمدند و از سوی دیگر سنتی ها هم دیگه سراغ ما نمی آمدند. شریعتی میگفت ما نسل واسط این دو طیف را میخواهیم . جوانانی که نه با سنتی ها و مذهب خشک آنها میانه ای دارند و نه میتوانند دیدگاه های الحادی ماتریالیسم را بپذیرند ما با این نسل کار داریم و باید اینها را جذب کنیم و نهایتا همین گروه در حسینیه ارشاد در برنامه هایش شرکت کردند و در نسل های متمادی ادامه پیدا کرده است .


س : در سال‌های اخیر به دلیل ممانعت نیروهای امنیتی موفق به برگزاری بزرگداشت دکتر شریعتی نشدید. چرا به شما اجازه برپایی مراسم نمی دهند؟

ج : ما برای بزرگداشت کسانی که در حسینیه خدماتی علمی داشتند از جمله آیت الله طالقانی، دکتر شریعتی، مهندس مهدی بازرگان و دکتر یدالله سحابی هر سال مراسمی را برپا میکنیم. ما هر سال برای این عزیزان بزرگداشتی برپا میکردیم اما در چند سال اخیر به دلیل مسائل امنیتی مجوز برگزاری مراسم را نمیدهند که این جلسات برپا شود تا مبادا آنجا شعار دهند ما هم چاره ای نداریم و باید تابع این مقررات باشیم . ما نمی توانیم برخلاف دستور تشکیلات امنیتی کشور کاری کنیم و به همین دلیل جلسات برگزار نشده است.


س : بعضی ها میگویند استاد مطهری با حضور دکتر شریعتی در حسینیه ارشاد مخالف بود. آیا این طور بود؟

ج : آقای مطهری خیلی سخنرانی داشتند و شاید 37 سخنرانی این استاد شهید را جمع آوری کرده بودیم که بعد از شهادتشان بنیاد صدرا و ورثه و رادیو و تلویزیون نوارها را استفاده کردند . در زمان حیات استاد مطهری خود از او خواهش میکردیم که شما که این همه سخنران دعوت کردید از آقای فلسفی ، هاشمی نژاد ؛ امامی کاشانی ، خزئلی و دیگران که ما لیست سخنرانی ها را کامل داریم، اجازه دهید این سخنرانی ها چاپ و منتشر شود اما آقای مطهری اجازه ندادند برای اینکه میگفتند حیثیت و موقعیت علمی حسینیه اقتضا نمیکند که هر سخنرانی را ما سخنرانی هایش را چاپ کنیم . و بین سخنرانی های خودشان هم فقط چند مورد محدود را اجازه دادند . تنها 4 سخنرانی را اجازه دادند که ما استخراج و منتشر کردیم. آن سخنرانی ها عبارت بودند از: خدمات متقابل ایران و اسلام ، عدل الهی ، جاذبه و دافعه حضرت علی و حجاب . اما بعد از شهادت ایشان حضرت امام فرمودند که تمام آثار استاد مطهری انتشار پیدا کند و همه سخنرانی ها که ایشان در حسینیه داشتند چاپ و نشر شود. شاید مهمترین بحث درباره مخالفت استاد مطهری با دکتر شریعتی مربوط به نامه ایشان به امام بود.


س : موضوع آن نامه چه بود؟

ج : امروز روزنامه روزگار در صفحه ای 9 این روزنامه مقاله ای را منتشر کرده درباره دکتر شریعتی و در ستون سمت راست بخشی از نامه ی استاد مطهری به امام درباره شریعتی را منتشر کرده است . من میخواستم به آقای میرفتاح که مدیر روزنامه روزگار است تماس بگیرم با توجه به اینکه این مطالب را که استاد مطهری بعد از درگذشت دکتر شریعتی به امام نوشتند بسیار تند است . مطهری یعد از درگذشت دکتر شریعتی به حضرت امام نوشته بود که: "اگر ایشان( شریعتی ) زنده بود چه بلایی بر سر دین و اسلام و روحانیت میآورد و خوب شد که مرد... ولی در آخر هم نوشته که حضرت امام مجموعه مقالات خوبی از شریعتی در کیهان چاپ شده که قطعا مطالعه فرمایید مقالات خوبی بود. "

حال من میگویم اگر این مطالب خوبی بود و اجازه چاپ و نشر داشت. چرا استاد مطهری در زمان حیات دکتر شریعتی اجازه چاپ مطالب ایشان را نداد.


س : نامه منتسب به استاد مطهری جعلی هست؟

ج : نه نامه واقعی است ولی این نامه را من جوابی دادم در روزنامه کیهان مورخ 02/ 06/ 89 صفحه 12، من جوابیه ارسال کردم . موضوعی که در این کتاب در حاشیه نویسی علیه حسینیه ارشاد از مقام رهبری منعکس شده بود . اظهارات تند و همراه با سوء ظنی است که در نامه شهید مطهری به حضرت امام ارسال شده بود . بسیاری از افراد طرح این موضوع را از سر عصبانیت استاد مطهری تلقی کردند و برخی آن را به دشمن شناسی ایشان مربوط می دانند . در این زمینه هم مقام رهبری چنین قضاوتی را درباره دکتر شریعتی را نمی پذیرد. آقای حمید روحانی با شخص رهبری مصاحبه ای انجام داده که در کتاب بررسی های تاریخی ایشان هم آمده است.

رهبری پیرامون نظریات استاد مطهری درباره دکتر شریعتی میگویند: " مطهری چه در آغاز آشنایی شان که به نحو شگفت آوری دکتر شریعتی را ستایش میکرد و چه در زمانه ای بعد که به طرز شگفت آوری مذمت میکرد؛ غالبا نظراتش مبالغه آمیز بود.نشانه های بزرگنمایی و اغراق در گفتار استاد مطهری آشکار است و بسیاری از دوستان مثل دکتر بهشتی هم موافق بوند که استاد مطهری در نامه اش به امام بزرگنمایی و مبالغه کرده است."

لذا من به آقای میرفتاح – مدیر روزنامه روزگار- عرض میکنم بالاخره هر دو اینها از دنیا رفتند شاید در عالم برزخ هیچکدام این مسائل را قبول نداشته باشند که نسبت به هر کدامشان مطلب خلاف واقعی گفته شود .


س : خاطره ای از روز درگذشت دکتر شریعتی در سال 56 برای مخاطبان جرس می فرمایید؟

ج : شب قبل از درگذشتش من تا صبح با دکتر شریعتی قدم زدیم . به ملاقاتش رفته بودم . ما میخواستیم از ترس ساواک حسینیه ارشاد را در غربت تنشکیل دهیم . دکتر عزیزی از دوستان دکتر شریعتی میگفتند در فرانسه اما ما میگفتیم در انگلستان و در لندن حسینیه را برپا کنیم . حتی اساسنامه تشکیل حسینیه ارشاد در لندن را هم تنظیم کرده بودیم . اما عمر او کفاف نداد. قرار بود شریعتی همان جا یعنی در حسینیه تمام آثار و کتاب هایش را ویراستاری جزئی کند و حتی دست نویس هایش را قرار بود آنجا برای چاپ اماده کنیم اما فردای آنروز ایشان از دنیا رفت . همه اینها در کتاب حسینیه ارشاد آمده است که مخاطبان شما میتوانند آنجا بخوانند.


تاریخ انتشار : ۲۹ / خرداد / ۱۳۹۰

منبع : جرس
ـــــــــــــــــــ
ویرایش : شروین ۰ بار
.
22_08_2011 . 12:16
#7
دکتر ناصر میناچی


منبع : وبلاگ تورجان
ــــــــــــــــــــــــــــــــــ
.


پرش به انجمن:


کاربرانِ درحال بازدید از این موضوع: 2 مهمان