"... از "امانت" تعابیر مختلفی شده است.
تصوف می‌گوید "عشق" است . مولوی می‌گوید "اراده" است . جمعی از علما "علم" دانسته‌اند و بعضی "ولایت" ، گروهی هم معتقدند که منظور از امانت شخص "حضرت علی" است.
اما چرا قرآن خود این کلمه را مشخص بیان نکرده است ؟
چون این ویژگی زبان معجزه‌آسای قرآن است که کلمه‌ای انتخاب میکند که می‌توان معانی گوناگونی را از ابعاد مختلف آن استخراج کرد که در عین اینکه هیچ‌کدام (به تنهایی) درست نیست، همه درست هم هست.
چرا که امانت همه امکاناتی است که در خداوند است نه در سطح او و همه امکاناتی که در موجودات دیگر نیست و خاص انسان است و دلیل برتری و فضیلت او .
امانت مجموعه همه اینهاست ....که به انسان سپرده شده‌اند.
امانت عبارت از آن ماده است که در وجود آدمی وارد شده و میتواند او را به سر حد عالی و مطلق تکامل قابل تصور در جهان برساند.
پس اراده ، اختیار ، آگاهی و شعور ، قدرت خلاقیت ، عشق ، معرفت ، حکمت و همه این‌ها و بسیاری چیزهای دیگر که ما هنوز نمی‌شناسیم و در انسان آینده میتواند تحقق و تجلی پیدا کند، جزو "امانت" است..."
مجموعه آثار ۱۴ / تاریخ و شناخت ادیان ۱ / ص ۰۰
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
ویرایش : یک بار / شروین / بدون متن
